En çok sonbaharı severim senden sonra
Hani sarıya çalınmış saçların dökülülmüştü masaya
Etrafa bakınırken takılı kalmıştım su yeşili gözlerinde
Birkaç saniye seyir edebilmiştir seni
İstemeye istemeye gözlerimi kaçırmıştım sevdadan
Sorsan hala o sırada oturuyorum ben
Sorsan yüreğim hala o sonbaharda tutuklu
Bir mevsim bıraktın bana, sana dair
Aşka dair!
Habersiz yüreğime iliştirsin senden bir şeyler
Söküp atamayacağım papatyaları anımsatır hafiften
Kokusundan vazgeçemeyeceğim kır prensesini...
O gün o sırada bir can kattın bana sen
Bir mevsim,bin renk...
Öyleki gökkuşağına kafa tutabiliyorum bugün
Öyleki güneşi gönderip yağmurlara açıyorum gözlerimi
Öyleki damla damla sana sızıyorum her gün
İzin ver akıp geleyim sana,izin ver kaybolayım sonbaharında
Bana da yer aç yapraklarını döktüğün yerde
İzin ver ben toplayayım dağınıklını
En güzel ağaçlara yerleştirmessem seni
Kov beni sonbaharından
Bir daha kapına bile uğramam
Ne yağmurla ne karla
Ama gel de izin ver sonbahar'ın olmama.