Απαγορευμένος Έρωτας!! {BW2019}

Part 31

Το επόμενο πρωί η Ανθή ξύπνησε πρώτη.. Έκατσε οκλαδόν πάνω στο κρεβάτι και κοίταζε τον Παναγιώτη που είχε απλωθεί στη θέση του, απ' τη ζέστη. Τον είδε να σφίγγει το πρόσωπό του, στην σύγκρουση που είχε με τον ήλιο.

Έπεσε πάνω του απαλά και του άφηνε δροσερά φιλιά στο γυμνό στήθος του.

"Μμμ.." έβγαλε ένα επιφώνημα ευχαρίστησης και με το χέρι του την κόλλησε περισσότερο πάνω του.

Με το άλλο του χέρι σήκωσε το πιγούνι της και την κοίταξε στα μάτια. Αμέσως μετά κόλλησε τα χείλη του στα δικά της, χαρίζοντας της ένα τρυφερό, παθιασμένο γλωσσόφιλο.

"Τι έχεις στο μυαλό σου?" την ρώτησε αφού διέκοψαν το φιλί τους.

"Για αρχή να πάμε για έναν καφέ και μετά θα σου πω.." του είπε αφήνοντας του ένα απαλό φιλί πάνω στα χείλη του και σηκώθηκε να πάει στην ντουλάπα της, για να ντυθεί..

Κλείστηκε μέσα για περίπου 20 λεπτά και μετά βγήκε έξω φορώντας μια λευκή, κοντή, αέρινη φούστα με ένα θαλασσί μπλουζάκι, λίγο πιο πάνω απ' τον αφαλό, που τόνιζε τα μάτια της. Είχε βαφτεί τελείως απλά.. ένα λιπ γκλος ροζ και λίγη μάσκαρα. Φόραγε τα δερμάτινα πέδιλα της και είχε προσθέσει μερικές δερμάτινες λεπτομέρειες στα χέρια της.

Ο Παναγιώτης μίλαγε στο τηλέφωνο και μόλις τα μάτια του έπεσαν πάνω της το σαγόνι του βρέθηκε στο πάτωμα..

"ΡΕ μ'ακούς?" ούρλιαξε ο Πέτρος στ' αφτί του.

"Νν.. Ναι ναι. Να σου πω ρε φίλε, σε κλείνω, έχω μια δουλίτσα.. ξαφνικά." είπε ο Παναγιώτης στον Πέτρο, καθώς δεν έπαιρνε τα μάτια του απ' την Ανθή..
Ήθελε η τελευταία του λέξη να μην ακουστεί, αλλά ακούστηκε.

"Αααα πες μου το εεέτσι.." σχολίασε ο Πέτρος.. "Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται!!" του είπε γελώντας και του το έκλεισε..

Ο Παναγιώτης πέταξε γρήγορα το τηλέφωνο δίπλα του και της έκανε νόημα να τον πλησιάσει. Εκείνη δειλά δειλά τον πλησίαζε και μετά από μερικά λεπτά όλο το βασάνισμα που του έκανε σταμάτησε.. Καθώς, όταν είχε φτάσει το κρεβάτι εκείνος τη τράβηξε και βρέθηκε στην αγκαλιά του.

"Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος που θα φας τις ξυλιές?" την ρώτησε καθώς είχε βάλει το χέρι του κάτω απ'την φούστα της.

"Δε καταλαβαίνω μωρό μου.. Εγώ έβαλα μια φουστίτσα για να πάμε για καφέ.." έλεγε θλιμμένα και του πετάριζε τα βλέφαρα, που ήταν τόσο καλά φτιαγμένα ώστε να τον ρίξουν αμέσως.