Απαγορευμένος Έρωτας!! {BW2019}

Part 34

Μέσα στην αγκαλιά της ξεχάστηκα, αφέθηκα.. Σταμάτησα να κλαίω. Αυτό ήθελα.. το άγγιγμα της! Τώρα ξέρω.. μακρυά της είμαι αδύναμος.. Έστω κι αν είναι μόνο λίγα μέτρα, έστω κι αν είναι απέναντί μου.. αν δεν είναι δίπλα μου είμαι αδύναμος. Αν δεν την έχω στην αγκαλιά μου, αν δεν την αγγίζω, δεν την αισθάνομαι.. είμαι αδύναμος.

Κοίταξα τα μάτια της και είχαν ακόμα το ίδιο πικραμένο χρώμα. Τον μισώ! Τον μισώ που να πάρει ο διάολος, τον μισώ!

"Δεν θα χωρίσουμε εμείς τ'ακούς? Εμείς θα είμαστε μαζί Ανθή! Μ'ακούς? Μαζί! Άμα τολμήσει να μπει ανάμεσά μας θα τον σκοτώσω.. Στ' ορκίζομαι θα τον σκοτώσω, κι ας είναι πατέρας σου.." της είπα έχοντας το κεφάλι της μέσα στις παλάμες μου.

"Ούτε 'γω θέλω να χωρίσουμε.. Σ'αγαπάω και δε.. δε μπορώ χωρίς εσένα.. Τι μου 'χεις κάνει? Εγώ, εγώ αγαπούσα.. αλλά όχι έτσι.. Δεν εξαρτιόμουν από κανέναν.. και τώρα? Τώρα δεν μπορώ να ζήσω μακρυά σου.. Τι μου 'χεις κάνει? Πρώτη φορά σε είδα έτσι κι ήθελα να πεθάνω.. Φοβήθηκα! Δεν μπορώ χώρια σου.. Δεν μπορώ!" άρχισε να σπαράζει στο κλάμα ξανά..

Αυτή τη φορά όμως ήταν στην αγκαλιά μου και το πάλευα. Την έσφιξα πάνω μου και την κράτησα στην αγκαλιά μου.. Μερικά δάκρυα κύλησαν κι απ'τα δικά μου μάτια, αλλά τα σκούπισα απευθείας.. Έπρεπε να φανώ δυνατός και να τελείωναν εδώ τα δράματα.
Έριξα το βλέμμα μου στη βεράντα που ξεκίνησαν όλα και τον είδα να μας κοιτάει λες και παρακολουθούσε ταινία στο σινεμά.. Τον μαλάκα!

"Ανθάκι μου.. Έλα πάμε στο σπίτι.. πάμε στα παιδιά.." της είπα σιγανά στο αφτί.

"Θέλω να πάμε κάπου οι δυο μας.. Να 'μαστε μόνο εσύ και 'γω. Αγκαλιά, κι ας είμαστε και στ' αυτοκίνητο.." είπε προσπαθώντας να καλύψει το ξέσπασμά της..

"Θες να πάμε στο λιμάνι? Σε ξενοδοχείο? Όπου θέλεις μάτια μου, όπου θέλεις!" της είπα

Αφού σηκώθηκα την σήκωσα στα μπράτσα μου σε στυλ νύφης και κείνη με τη σειρά της βολεύτηκε πάνω μου χώνοντας το κεφάλι της στον λαιμό μου και περνώντας τα χέρια της το ένα γύρω απ'τον λαιμό μου και το άλλο το ακούμπησε πάνω στο στήθος μου.

Περπατήσαμε μέχρι το αυτοκίνητο και την έβαλα στη θέση του συνοδηγού, της έβαλα τη ζώνη και αμέσως πήγα στη θέση του οδηγού. Έβαλα και τη δική μου ζώνη και αφού έβαλα μπροστά τη μηχανή της έπιασα το χέρι και ξεκίνησα. Πήγα σε ένα μικρό motel που είχε μετά το λιμάνι και ζήτησα ένα δωμάτιο. Το motel είναι το πιο ήσυχο και αναπαυτικό μέρος που σκέφτηκα για να πάμε να ξεκουραστούμε και να ηρεμήσουμε.