merhaba öncelikle bu benim ilk kitabım ve umarım bir şans verirsiniz.. iyi okumalar.
Yağmur yağarken yeryüzüne hava artık kararmak üzereydi nedeni bilinmez ama genç kızın içinde bir sıkıntı vardı.okul üniforması ıslanmaya yüz tutmuştu kız tedirgin adımlarla kaldırımdan yürürken başına gelenlere halla inanamıyordu.
Nasıl olurda annesi onu eve kabul etmezdi akıl alacak şey değildi.
Geçen akşam genç kızın annesi eve geç gelmişti ve perişan görünüyordu.Başına gelen şeyleri kızına anlatamazdı çünkü kendi bile düşünürken ölecek gibi oluyordu. Bunu ona anlatamazdı kızının merkalı bakışlarına aldırmadan odasına çıkıp duş almaya başladı.
Annesinin geç gelmesi üzerine genç kız merkala annesine baktı annesinin ona aldırmadan odasına çımasını yorgunluğuna yordu kız keza annesi ile her şeyi paylaşır ve konuşurlardı bu kıza biraz tuhaf gelmişti çünkü onlar anne-kız ilişkisini aşalı çok olmuştu heleki babasının ölümünden sonra daha bi bağlandılar birbirlerine bu olayı atlatmaları cidden zor olmuştu çünki.Ama bugün annesi ilk defa onun yüzüne bile bakmamıştı,bunun üzerinde fazla durmak istemedi kız çünkü başı dayanılmayacak kadar çok agrıyodu okuldan gelmesine rağmen üstünü değiştirmemişti bile kendine bir bardak kahve yaptıktan sonra odasına çıktı,belki dinlenirse geçerdi.Dünya üzerinde rahat edebileceği tek yer olarak nitelendire bileceği odasına gelen kız üzerindekilerden bir çırpıda kurtuldu dolabının karşısına geçip o an için rahat edebileceği atlet ve şortunu üzerine geçirdi.Sehbanın üzerindaki kahvesini alan kız yatağına yöneldi,yatağın üstünde bağdaş kurduktan sonra bilgisayarını açtı rastgele dolaşmaya başladı yapacak bişey bulamayınca onuda kapattı.İçinde adlandıramadığı bir şeyler oluyordu sanki,bir el kalbini ele geçirmiş sıkıyordu.derin bir nefes bahşetti ciğerlerine ama bu sıkıntının geçeceği yoktu. Elinde sıkıca tutuğu sıcak kahveyi tek seferde dilinin haşlanmasına bile aldırmadan içip bitirdi . Boşa kalan fincanı masanın üzerine biraktı ve yorganın altına girdi belki uyursa geçerdi.Hem annesi içinde endişeleniyordu,belki yorgundur diye geçirdi içinden ve oda kendini uykunun kollarına attı.
Kızın odasının ışığı kapanınca kadın rahat bir nefes aldı artık rahat rahat düşüne bilir hatta ağlaya bilirdi.kızının karşısında ağlayamazdı güçsüz görünemezdi babasının ölümünden sonra kızını zor toplamıştı kız sanki hayata küsmüş gibiydi bunları düşününce kadının içi bir kez daha yandı ama bunada şükürdü sonuçta toparlana bilmişti.hayatta hep yanlızdı kadın bir adamı sevmişti onada ailesi izin vermemişti.Kaçarak evlendi kadında çünkü adamı sevmişti,ailesi kadını bir daha hiç aramamıştı kadının artık kocasından başka kimsesi yoktu.Kayınvaldesi'de sevmemişti kadını istememişti onu oğluna öyle bir kadını yakıştıramamıştı adamda karısına aşıktı ve karısınıda alıp o şehri terk etmişti.Artık ikiside hayatta birbirinden başkası olmayan birer kimsesizdi.Kadın ağladı kimsesizliğine artık yeni bir hayat ve yeni bir başlngıç diye söz vermişlerdi birbirlerine,küçük bir ev kiralamışlardı birlikte adam bir dükkanda mobilyacıycı ne zenginlerdi ne de fakir iyidiler işte ama mutluydular.Bu mutluluğa birde küçük bir kız çocuğu eklenince o küçük apartman dairesi artık dünyanın en huzurlu en mutlu yeriydi onlar için.Ve kadın bir kez daha ağladı bu kez kocasının kaybedip tamamen kimsesiz kalışına ağladı tam 4 yıl önce kocasını kaybetmişti kızı daha 13 yaşında iken kocası uyuşturucu ve içki komasından sag çıkamamıştı ve bu dünyadan göç etmişti. Artık bütün yük kadının omuzlarındaydı,lise mezunu olan kadın bir şirkette evrak düzenlemek ile görevliydi maaşı idealdi neden olsa hayattaydılar ve bir şekilde yaşamaları gerekiyordu.Eksik olsalarda yaşıyolardı.VE KADIN SON KEZ AGLADI. Patronu tarafından tecavüze uğrayan bir kadın olarak kocasına ihanet etmenin utancı ve kızıznın yüzüne bakamama suçluluğu ile ölmeyi diledi içerde mışıl mışıl uyuyan masum kuzum diye geçirdi içinden,bu leke ile yaşayamazdı kadın kocasının ölümünden sonra hiçbir erkekle birlikte düşünmemişti kendini ama şimdi evrak odasında tek başına evrakları düzenlerken kapı kapanma sesi ve sonrasında olanlar akıllara durgunluk veren cinstendi,kızına hergün okula giderken tenhalardan gitmemesini tembihleyen kadın şimdi nasıl olurda çalıştığı yerde tacize uğrardı.Patronunun acımasızca kendine nasıl sahip olduğunu düşündükçe çıldırıyordu.Ama kendi de biliyordu kadın bu lekeyle fazla yaşayamayacaktı ve intikam alıp gidecekti bu dünyadan ama giderken tek gitmeye hiç niyeti yoktu o gece sabaha kadar kendine yeminler edip sözler verdi kadın ve bir an önce sabah olmasının diledi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMLİKSİZ
RandomBir acı düşünün tüm bedeninizi saran, sonra o acıyı iyileştirmek için aranan anne şefkati işte olay da bu Anne!