War.

5 Jade Ross

Die avond, roept mijn moeder me naar beneden. 'Jade, ik ga naar de bioscoop met de buurvrouw.. Ga er maar van uit, dat ik 12 uur thuis ben, ik wil dat je om half 11 uiterlijk ik bed ligt, afgesproken?' Ik knik opgelucht. 'Is goed' ze geeft me een zoen. 'Doei!'

Die avond zit ik op de bank, er is niet echt iets spannends op tv. Ik zucht, en kruip dieper en dieper in de dekens. Ik val bijna in slaap, als ik een raar geklop hoor op het raam. Ik schiet overeind.

'Wie.. Wie is daar?' Ik vraag het zachtjes, en wacht even op antwoord, na een aantal minuten lijkt het geklop minder te worden. Misschien was het de wasmachine wel.. Of de afwasmachine..

Net als ik me weer rustig voel, hoor ik het geklop weer, maar nu 3 x zo hard. Ik gil, zo gespannen ben ik. Op dat moment gaat de telefoon. Ik pak de Hoorn stevig beet en neem op.

'Hallo..'
Hallo....
'Met.. Met wie spreek ik?'
Dat is niet belangrijk
'Jawel.. Dat is het wel'
Doe niet zo eigenwijs.. Maar luister liever. Sommige dingen kloppen niet. Maar ontdek ze, want als je ze niet stopt dan..
'Wat is er nou precies? Ik snap het niet'
Je hebt nog een dag om het te veranderen.. Oja, je hebt een mooi huis..
'Laat me met rust.'
-
-
Ik hang verbijsterd op. Wat gaat er gebeuren? En, staat hij of zij echt bij mijn huis? Ik ril. Wat moet ik doen? Ik heb maar 1 gedachte. De politie.

Dan gaat de bel. Hij klingelt vrolijk door het huis. Gespannen kijk ik door het raam. Er is niemand. Dan begint het geklop weer. Zachtjes begin ik te huilen. Wat is er aan de hand?

Als de bel weer gaat, pak ik in paniek mijn telefoon en type 112 in. Ik twijfel. Moet ik het doen? Ja. En ik bel.

Hallo met de politie, heeft u de politie nodig, een ambulance of een brandweer?
'De politie'
Oké, ik verbind u eventjes door.
'Ik kan niet wachten, sukkels, schiet asjeblieft op!'
Hallo, met Jeroen, van de politie, waarmee kan ik u helpen?
'Er is een onbekend iemand bij mijn huis. Ik weet niet wat ik moet doen.. Ik..'
Weet u wat die persoon wil?
'Ik, nee..'
Wacht u maar even af, ik kan u niet verder helpen.
'Maar..'
Sorry
-
-
Ik ren naar boven, en ga in bed liggen, sluit mijn ogen. Na een klein kwartier val ik in slaap. Ik droom niet Fijn. Helemaal niet eigenlijk.

De volgende dag, vertel ik mijn moeder dat ik me niet zo lekker voel. 'Ach liefje, ik meld je wel af.. Heb je belangrijke toetsen?' Ik schud mijn hoofd, 'geen 1..' Breng ik uit. 'Nou, dan heb je geluk.. Ga maar lekker weer naar bed toe'
Ik loop de trap op. Maar er ligt een briefje op mijn bureau.. En die had ik er niet neergelegd..

Nou allemaal, wat gaat er toch gebeuren? In ieder geval, stem eventjes op mijn boek.. Asjeblieft?

Kusjes de schrijfster