War.

6 Manon Clarke

De volgende dag, zit ik trillend op school. Nergens voel ik me veilig. Nergens.

In de pauze loop ik met Justine naar buiten. 'Wat is er nou.' Justine kijkt me geërgerd aan. 'Ik zeg verdomme toch dat er niks is' het komt er feller uit dan ik bedoelde.

'Nu hou je op, ik weet best dat er iets is.' Ik voelde mijzelf boos worden. 'Ik belde je gisteren. Niet waar. Je hing op. Je hing gewoon op' ze lacht. 'Asjeblieft Manon, hoelang duurt deze prank nog..' Ik kijk haar kwaad aan. 'Val dood' ik draai me om en ren weg. Pak mijn fiets, en fiets razendsnel naar huis.

2 uur later, rinkelde de deurbel. Zwijgend liep ik naar de deur om sneaky te kijken wie er stond. Als ik zie wie er staat, schrik ik. Dave?

Ik open de deur. 'Hoi' mompel ik. 'Hee, Manon.. Ik dacht, aangezien het gesprek van laatst, dat we misschien elkaar wel.. Wel.. Ja.. Mochten?' Ik zucht. Jongens.

'Ik praatte alleen met je' zeg ik. 'Ja.. Maar.. Je leek geïnteresseerd.' Ik schiet in een lach. 'Asjeblieft zeg' Dave staat moedeloos in de deuropening. 'Toch wil ik je een aanbod doen' het klonk onzeker, maar zijn woorden waren zakelijk.

'O' het was niet spottend bedoeld, maar het leek wel zo, zag ik aan zijn gezicht. 'Mag ik even binnen komen?' Ik aarzel. 'Uhm..' Dave voelde mijn twijfel. 'Ik blijf maar heel even' ik schud mijn hoofd. 'Sorry' hij keek me verdrietig aan. 'O.. Oke.. Sorry dat ik je lastig heb gevallen.' Hij knikt kort, en verdwijnt dan.

Ik zucht en stort me op de bank, mijn lievelingsserie, Begint zo. Dave is een sukkel. Ik heb niet eens gevraagd hoe hij weet dat ik hier woon.. Ach ja...

Die avond, speel ik monopoly met mijn moeder. Gewoon, een moeder, dochter moment, totdat ze geheimzinnig begint te doen. 'Luister. Ik.. Ik heb nog wat brieven bij het postkantoor liggen, zie je, en ik heb ook niet tijd om ze op te halen dus..' Ik grijns. 'Dus het komt erop neer dat ik even de brieven moet halen?' Mijn moeder knikt. 'Het is inmiddels half 10.. En het kantoor sluit om 10 uur.. Als je snel bent dan..' Ik sta op. 'Ben al weg, tot zo'

Maar.. Ik wist niet dat er niet
snel een 'tot zo' zou komen... Niet eens DAT er een tot zo zou komen..

Oei.. Spannend.. Hoe zal het verder gaan? Een stem? Dat zou leuk zijn💗