At one thing kung bakit ako nandito, binabalik-balikan ko rin ang crush ko.
I started to like him when the first day I enter the bookstore. Pano ba naman yung hawak-hawak ko na yung libro eh nandun pala siya sa harap ko. May binabasa ding libro. Eh di syempre ang lola niyo, "pasulyap-sulyap kunwari, patingin-tingin sa akin, di maintindihan ang ibig mong sabihin🎶 kung mayroong pag-ibig ay ipagtapat mo na sa akin agad naman kitang sasagutin!"🎵🎶
Kung ganun nga lang sana kadali bakit hindi diba, kaso lang hindi ko siya kilala and he don't know me either. I'm just happy the way I used to see him once a week. Parang solve na ang linggo ko pag nakikita ko siya kasi every sunday ko siya nakikita dito sa bookstore. As the day continues, I begin to fall in love with him,
I don't know how to explain how did it happen. I just feel it. I know you're thinking that I'm crazy right now, kaso lang di ko mapigilan eh. Kahit palihim ko lang siyang tinitingnan at minamahal, okay lang. Hindi narin naman ako umaasa na mapansin niya ako.
BINABASA MO ANG
Bookstore
RomanceDalawang taong nakita ang pag-ibig sa loob ng isang aklatan. Posible kaya na iyon ang tunay na pag-ibig na kanilang nahanap o dala lamang nang isang imahinasyon? Pwede bang mag-exist ang ganitong tipo ng ng istorya ng pag-ibig? Well' tingnan at bas...
