NEXT DOOR - VKOOK,KOOKV ft. BTS

TWO

'พรุ่งนี้เจอกัน'

ไม่รู้อะไรดลใจให้แทฮยองพูดออกไปแบบนั้น ก็แต่นะ เออ ก็ต้องเจออยู่แล้ว ก็ต้องไปทำหน้าที่ๆโดนสั่งตลอดช่วงปิดเทอมนี้อยู่แล้วป่ะ แต่ก็นั่นแหละ ทำไมต้องบอกจองกุกด้วยละว่าพรุ่งนี้เจอกัน นั่นก็หมายความว่าแทฮยองอยากเจอจองกุกอีกงั้นเหรอ?

แทฮยองกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกอันว่างเปล่า เขาเดินอืดอาดอยู่ที่หน้าประตู ฟังเสียงบ่นเบาๆของผู้เป็นแม่ที่ดังมาจากห้องนั่งเล่นหรือที่ไหนสักที่ในบ้านก่อนจะกลับขึ้นไปบนห้องของตัวเอง ปิดประตู ล้มตัวลงบนที่นอน และหันออกไปนอกหน้าต่างโดยอัตโนมัติ

ห้องของแทฮยองอยู่ตรงข้ามกับห้องของจองกุกพอดี สมัยก่อนนั้นพวกเขาติดต่อกันด้วยวิธีปาสิ่งของไปที่กระจกของห้องอีกฝ่าย เมื่อต้องการจะพูดคุยหรืออะไรก็ตาม แต่นั่นมันก็นานมากแล้ว ตอนนี้แทฮยองมองเห็นเพียงผ้าม่านสีดำที่ปิดสนิท ไม่ไหวติง

ใครเขาใช้ผ้าม่านสีดำกันวะ

การกลับมาคุยกันแค่ครั้งเดียวทำให้ในหัวของแทฮยองปั่นป่วนไปหมด ดูเหมือนจะมีอะไรในใจที่โดนปลุก แต่มันคืออะไรล่ะ? ความรู้สึกคิดถึงเพื่อนเก่าคนนึงที่ไม่มีโอกาสได้คุยกันนานแล้วน่ะเหรอ? ไม่น่าใช่นะ..

โอเค สิ่งที่เขาควรทำคือนอนให้มากที่สุดในวันหยุดปิดเทอมแบบนี้ เติมพลังที่หมดไปกับการเรียนเทอมแรกทั้งเทอม และกักตุนพลังไว้ใช้ใหม่ในเทอมหน้า

บ้านตระกูลคิมมีอยู่อย่างหนึ่งที่แปลกกว่าชาวบ้าน คือสองแม่ลูกมักจะทานข้าวเย็นในเวลาหนึ่งทุ่มตรงของทุกวัน ไม่มีเร็วกว่านั้นไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรก็ตาม คิมโซจินจะจัดเตรียมอาหารไว้บนโต๊ะก่อนหน้านั้นครึ่งชั่วโมง

สองแม่ลูกจะนั่งลงบนโต๊ะอาหารในเวลา 18:50 พอดี นั่งคุยเรื่องสัพเพเหระ ก่อนจะลงมือทานข้าวในเวลา 19:00

แทฮยองก็ไม่ชอบใจเท่าไหร่กับการที่ต้องนั่งรอเวลาทั้งที่บางวันเขาหิวจะตายอยู่แล้ว ตั้งแต่คุณพ่อเสียไป ทุกอย่างในบ้านยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แม้กระทั่งการรอทานอาหารเย็นพร้อมกันตอนที่พ่อกลับมาจากที่ทำงานเวลาหนึ่งทุ่มนั่นก็ด้วย