"เรากำลังอยู่ในช่วงย้อนความหลังงั้นเหรอ?"
"ฉันกำลังพยายาม ฉะนั้นนายต้องเลิกพูดอะไรที่มันทำให้ฉัน...ไม่ชอบ(เขิน)ได้แล้ว"
"แต่แทฮยองทำนี่เจ็บอ่ะ.."
ฟังไม่ผิดหรอก..หลังจากจองกุกทำอะไรที่มันน่าโกรธ! (เขิน) แทฮยองก็จัดการถีบมันตกเตียงไปด้วยความเร็วแสง เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองทำอะไรลงไป เหมือนกล้ามเนื้อกระตุกไปเองโดยอัตโนมัติ และก็รีบโวยวายทันที เพราะเขากำลังทำร้ายคนป่วยนะสิ..
'โอ้ย เจ็บจังเลย' เสียงออดอ้อนของจองกุกไม่ได้ฟังดูน่ารักเลยสักนิด แต่มันอ้อนตีนเสียมากกว่า แทฮยองจัดการพาจองกุกมายัดใส่ผ้าห่มให้นอนอยู่เฉยๆอีกรอบ พลางบ่นเสียงงุ้งงิ้งเหมือนแมลงวันบินวนรอบหู และหลีกเลี่ยงอาการแปลกๆของตัวเองด้วยการออกไปทำอะไรให้จองกุกกิน
จองกุกอารมณ์ดีกว่าปกติ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ? อ๋อ..ตั้งแต่แทฮยองกลับเข้ามาในวงเวียนชีวิตไง
โจ๊กสำเร็จรูปในถ้วยนั้นตอนนี้ว่างเปล่า เพราะจอนจองกุกกินไปจนหมดแล้ว และแน่นอนว่าเชฟจำเป็นก็คือแทฮยองคนนี้นี่เอง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยดูแลใครขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ ขนาดตอนแม่เขาไม่สบายแทฮยองยังไล่ไปหาหมอเอง
แล้วดูสิ..จอนจองกุกมันเป็นใคร
แทฮยองไม่ใช่คนที่จะพูดตรงๆแบบจองกุกได้โดยไม่เขินอายหรือรู้สึกประหม่า ฉะนั้นในการจะตอบรับการ 'กลับไปสนิทกันเหมือนเดิม' ของเขานั้นก็คงทำได้เพียงแค่ 'เทคแคร์อ้อมๆ' หรือกลับมาทำอะไรที่คล้ายๆกันสมัยตอนเป็นเด็ก
แทฮยองคนปากแข็ง
"แทฮยองตัวนุ่มแถมยังอุ่น น่ารักสุดๆไปเลย"
ถ้าใครมาเห็นภาพตอนนี้จะต้องหัวเราะดังไปสามบ้านแปดบ้านแน่ๆ ผู้ชายตัวไม่เล็กสองคนที่นอนอยู่บนเตียง หัวทุยๆของอีกคนที่เกยอยู่ตรงหัวไหล่ หลับตาพริ้มแต่ยังยิ้มกว้าง ท่าทางดูมีความสุขเหลือเกิดที่ได้แพร่เชื้อหวัดใส่อีกคนที่นอนอยู่ข้างๆ
VOUS LISEZ
NEXT DOOR - VKOOK,KOOKV ft. BTS
Fanfictionแทฮยองรำคาญจอนจองกุกที่อยู่ข้างบ้านมากกว่าทุกอย่างในโลกรวมกันเสียอีก!