Friends

The girl

"Blond...'' zegt James zacht. "Haar haar was blond, ongeveer tot haar schouders''. Ik kijk hem aan ''Wat zag je nog meer?''. Het is even stil. Opeens zegt James ''Het was Beau...''. "Wat?!'' roep ik. ''Het kan niet anders. Ze had precies dezelfde kleding aan als op dat feest''. Even is het stil. ''Maar, hoe kan het dan dat ze opeens weg was?''. ''Ik weet het niet... het enige dat ik weet, is dat ze is weggelopen op de avond van het feest en niet meer thuis is gekomen... ik wou het je eerder vertellen, maar ik wou je niet van streek maken en ik ging er eigenlijk wel vanuit dat ze al weer thuis zou zijn'' zegt James. Ik begin te huilen en James trekt me naar zich toe. ''Het spijt me...'' zegt hij zacht.

We rijden verder, in de hoop dat we snel een wasstraat vinden. Na ongeveer twee uur vinden we er een. Het is laat en de wasstraat is eigenlijk al gesloten, maar dat komt alleen maar goed uit voor ons, want zo kan niemand zien hoe erg de auto er nu aan toe is en wat we hebben gedaan. Snel wassen we de auto en stappen we weer in. ''Hoe lang denk je nog dat het duurt voordat we eindelijk in de bewoonde wereld aankomen?'' vraag ik. ''Ik weet het niet, maar ik denk niet dat het nog heel lang duurt''. Hij glimlacht naar me en rijd dan weg.

''James ik moet plassen''. ''Ef, is dat wel slim, het is hier pittig donker en wie weet zit er wel een pedo achter die boom... ja, je weet het maar nooit he hierzo'' zegt James lachend. ''Ha ha'' zeg ik sarcastisch ''stop nou maar voordat het fout gaat''. James stopt en zet de auto aan de kant van de weg. Ik stap uit en loop een stukje het bos in. Ik ga achter een boom staan en doe mijn korte broek en panty naar beneden. "Fuck dit is nog best moeilijk in het donker''.

Krak.

"'The fuck was dat''. ''Hallo?". ''Christ's sake James, grappig hoor''. "Ja James we weten het nu wel kom maar weer he, klein kind''. ''James''. "James...''.

''Fuck, het was James niet''.

Ik hoor van alle kanten stemmen komen die mijn naam zeggen

"Effy...Effy...Effy...EFFY...

Ik hijs alles op en ren zo snel mogelijk naar de auto. Waarom moest in nou weer zo tyfus ver het bos in lopen.

In de verte zie ik een schim voorbij rennen. Ik herken die schim. Ik stop met rennen en denk na. Ik herken die rare net iets te lange rok... Beau. Beau! Het was Beau, het kan niet anders! Ik begin weer te rennen en ik zie de auto. Ik ren naar de deuren trek hem zo snel mogelijk open en ook weer dicht.

"Fuck, Ef, what's up?'' vraagt James geschrokken. ''Ik zag haar'' zeg ik zacht. ''Zag wie, Ef?''. het is even stil voordat ik zeg ''Beau... ik zag Beau''. Voordat James iets zegt draait hij de sleutel om en rijd hij zo snel mogelijk weg. ''Hoe kan dat?'' vraagt James. ''Omdat we haar hebben doodgereden...'' zeg ik zacht. ''Dit stopt niet zomaar hoor James. En vooral omdat ze fucking boos om mij was omdat ik haar heb laten vallen''. ''Hoe bedoel je 'stopt niet zomaar''' vraagt James voorzichtig. ''Dit gedoe. Ze vergeet dit ons niet zomaar en vooral mij niet, dus ze blijft ons voorlopig nog wel even volgen en dat gefuck van haar stopt ook niet zo maar, geloof me''. Het is stil. Ik heb James nog nooit zo gezien. Die o zo stoere badboy is weg. Het enige wat ik nu nog zie is een jongen die weet dat het nu fout is. We weten allebei dat we nu echt fucked zijn.