Till the end

Chapter 7: Sorry

Sorry for the long no update ^__^

So here's the chapter 7

Mar Gerald De Castro---»

Manel's POV

Huminga muna ako ng malalim bago ko tinext si Julius.

To:Julius

Hey! Ahm..Julius can we talk later.
7am at the rooftop. Sharp. I have something to tell you.

Sent!

Pagkasend ko ng message ay tumingin ako sa relo ko. It's 5:30 in the morning so I have an hour and a half to ready myself. I went to my bathroom and do my routines.
After an hour natapos na akong magbihis kaya bumaba na ako para magbreakfast.

As I went to the dinning room I saw manang Eli.

"Good Morning manang"- bati ko sa kanya at umupo na.

"Good morning 'nak, mukhang palagi kang pagod ah?"- ani manang.

"Ah opo manang masyadong marami po kasing ginagawa sa school, you know naman po graduating na."- sabi ko nalang.

"Ah ganon ba, oh ito kumain ka ng marami para magkaroon ka ng lakas sa mga gagawin mo mamaya sa eskwelahan niyo."- Manang

"Thank you po manang"- sabi ko at nagsimula ng kumain.
Pagkatapos kong kumain tumayo na ako at nagpaalam kay manang.

I look at my watch and nakita kong it's already 6:40. Kaya sumakay na ako sa kotse ko at nagmadaling magmaneho papuntang school.

After 10 minutes nakarating na ako at bumaba atsaka tumakbo papuntang rooftop.

Nandito na ako ngayon sa harap ng pinto ng rooftop. I deeply sigh and I open it. And there I saw Julius's back.
Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko kahit na paulit-ulit ko na siyang binusted. Maybe because napalapit na rin siya sakin and itinuring ko na rin siyang kaibigan-

Naputol ang mga iniisip ng bigla siyang sumigaw

"Hey! Nandito ka na pala. So what now?"- he said while smiling that makes me more guilty.

Huminga ako ng malalim at pumikit bago magsalita.

"Sorry."- sabi ko ng nakapikit

"Sorry for what?"- nagtatakang tanong niya kaya napamulat ako.

"Sorry Julius but your just a friend to me"- sabi ko at yumuko. Pero nagulat nalang ako when he touch my chin at bahagya itong iniangat.

"Hey, you don't need to say sorry, alam ko naman eh. And I know na si Gerald ang gusto mo, tama ba? Kita ko sa mga mata mo kung gano ka kasya when you're with him. At makita ko lang na masaya ka masaya na ako."- tumango lang naman ako bilang tugon.

"I know it will happen, but don't blame yourself okay.? Alam ko namang hindi mo kasalanan na mas nagustuhan mo siya kahit sa maikling panahon. It's okay for me, just don't he dare hurt you."- he said at bahagyang ngumiti ng pilit. Nagi-guilty pa rin talaga ako. *sigh*

*Kriiiinnnng*

"oh, It's already time, sige na mauna ka na, susunod nalang ako"- sabi niya kaya sumunod nalang ako.

Nang malapit na ako sa pinto lumingon ulit ako kay Julius and I saw him looking at me and he wave his hand nang makita niya akong lumingon and he mouthed 'Go, I'm fine' kaya dumiretso na ako sa room.