Chapter 9 (the breakup)

7K 98 1
                                    


"I came to visit you cause I love you and I miss you." -ako

"Cars you should wait for me to visit you." Medjo pagalit niyang sabi.

"But I want to see you" -ako

"Cars iba ang trabaho at iba din personal na buhay dito. Kaya sana hindi ka na pumunta dito." ngayon galit na talaga siya.

"Johan is there someone? May iba ka na ba?" tanong ko out of the bloom.

Agad naman siyang napatingin saakin at kita sa expresyon niyang galit siya.

"WHAt YOU CAME HERE TO ASKED ME THAT STUPID QUESTION??! para kang bata ngayon Cars. Lahat ng ito ginagawa ko para sayo para saten tapos pag dududahan mo pa ako. Sana hindi ka nalamng pumunta dito."

aray! sobrang sakit sa puso. Tumayo na ako at alis he call my name pero hindi ako lumingon derederetso lang ako.

I will has say bye to him kasi 2 weeks akong mawawala dahil may seminar akong aattendan sa Cebu nasabi ko na ito sakanya pero baka nakalimutan na niya kasi sobrang busy siya. Linahapunan din ng araw na iyon ay umalis na ako papuntang Cebu.

Habang asa byahe he's calling me. Pero ayoko muna siyang makausap so I turn off my phone.

Days pass 2 weeks na at pauwi na ako sa Manila hindi ko talaga binuksan ang cellphone ko. I feel na siguro kelangan muna naming magpalipas dalawa at bigyan ng space ang bawat isa.

Pagkadating ko sa apartment ko deretso agad ako sa kwarto ko at I see there are 14 flowers 1 dito ay fresh pa meron sing letter sa table.

Love asan ka na ba? Why did you turn off your phone I'm going to be crazy. I love you, I miss you and I'm sorry please forgive me.

As soon as I read that message I open my phone 200 messages.

love: asan ka na?

love: I'm sorry Cars please came home.

love: Cars iniwan mo na ba ako?

love: I'll be waiting you here in your apartment.

love: Sorry alis lang muna ako may emergancy sa company.

love: i miss you. i love you.

Pagkabasa ko ng mga text niya agad akong umalis para puntahan siya sa office niya. Siguro naman hindi siya magagalit sakin ngayon kasi ang tagal naming hindi nagkita.

Bubuksan ko na sana ang pinto niya sa office dahil wala ang kanyang secretary pero napatigil ako ng marinig ko na parang meron siyang kaaway boses yun ng babae hindi ko lang maunawaan kasi medjo mahina. Noong wala ng naimik kinawang ko ung pinto para masilip kung sino ang kasama niya sa loob at napatanga ako sa nakita ko at hindi ko namalayan bumukas na ng tuluyan ung pinto.

Nakaupo ang babaeng kanyang kaaway lang kanina sa kanyang lap while their are kissing.

Ng maramdaman ni Johan na bumukas ang pinto napahiwala siya sa kanyang kahalikan at napatayo sanhi ng pagbagsak nito sa sahig.

Dali dali akong umalis tumakbo ako para makalayo sa lugar na ito pero biglang may pumigil ng aking braso it was Johan.

"Cars let me explain. Please!" -Johan asa fire exit kami ngayon ni Johan ang tagal kasing bumukas ng elevator kaya sa fire exit sana ako dadaan ng maabutan ako ni Johan.

" No!! I don't need your explanation alam ko na ang lahat. Kaya ka pala ganyan Johan sakin this past few months dahil may iba ka na. We don't worry you can continue your secret love affair with your secretary because in 2 weeks na wala ako dun ko narealize na hindi na pala kita mahal." - ako habang nagpipigil ng luha.

"No Cars I know your just joking. Mahal kita mahal na mahl kita. Yun nakita mo its nothing wala siya kumpara sayo."

" No dont ever say that again I know kaya mo lamang sinasabi yan para hindi ako masaktan but I am sorry I just came here to break up with you dahil may nakilala ako sa Cebu at may nagyari samin I am so sorry Johan let just stop this." saad ko na ikinaestatwa niya ung kanina niyang mahigpit na pagkakahawak saakin ay unti unting lumuwag dahil dito ay umalis na ako ng tuluyan.

-end of flashback-

Nights with my ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon