"Oh ano, ready na kayo?" Tanong ko sakanila ng matapos na ako mag-ayos para sa first sub ko."So, you're saying na wala tayong uniform?" Sabi ni Nikka. Aish. Sa sobrang pagka-inosente niya, gusto ko na siyang batukan.
"Yep." Sabi ni Vi na nag-aayos ng bag niya.
"Sorry. I actually thought this was just another normal school."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. "Kung wala ka naman talagang alam sa paaralang ito, ba't ka dito pumapasok?" Tanong ko.
"I... I.... I was actually forced to go here. I was kidnapped by my father para lang dito ako mag-aral." Sabi niya.
"Kung ganon, pano niya nalaman ang tungkol sa paaralang ito?" Tanong ko ulit.
"I... I don't know." Sabi niya, nakayuko. Wala talaga siyang alam? Weird.
"So how did you end up here? I'm sure he has said something creepy or he negotiated with you para lang pumayag ka. Are you sure wala siyang sinabi sayo?" Aysus. Eto namang si Vi. Hinay-hinay nga ako dito sa pagtatanong, bumubula naman bibig niya. Aish. Tama na nga 'to.
"Vi. Tama na yan. If she says doesn't know, then she probably doesn't know, okay?" Sabi ko sakanya. Siya naman, nag-pout lang. Eish! Kadiri.
"Tara na. Malelate pa tayo." Sabi ko at na-unang lumabas.
Paglabas namin, nauna ng konti si Nikka kaya napabulong si Vi sakin. "Weird ng situation niya no?"
"Rule#1: Mind your own business." Sabi ko.
"Eehh. Di ba nga ikaw ang nag-open ng topic?"
"Tinanong ko lang kung bakit wala siyang alam."
"Oh eh pano napunta sa tatay niya?" Aish! Sarap talaga batukan nitong babaeng to.
"Basta. Doesn't matter anymore, anyway. Just keep her safe. Alam mo namang hindi ganon ka warm ang welcome ng mga studyante dito sa transferees na kagaya niya sa pagwelcome sakanila ni Sir Terrence. So keep safe until she gets the Institute's cycle." Sabi ko nalang sakanya.
Di kalayuan, nakita ko na ang hallway na papunta sa Training Room. Doon kasi nagaganap ang klase ng M.Arts.
"Nikka." Tawag ko sakanya, lumingon naman ito. "Una na ako." Sabi ko at tinuro ang hallway.
Ngumiti lang siya at tumango. Napabaling ang atensyon ko kay Vi. "Keep. Her. Safe." Bilin ko sakanya. Nagsalute naman ang bruha at tumakbo papunta sa gilid ni Nikka. Tsk. Hay nako.
Humiwalay na ako sakanila at lumiko sa hallway ko.
Pagpunta ko, merong nang mga studyante. As always, naka-squat parin sila sa labas ng isang malaking square. That's what we called the battle field. Siguro alam niyo na kung ano yan, pangalan na ang nagsasabi.
"Ah! There she is. Ms. Vendriguez, we've been waiting." Sabi ni Ms. Kim.
"Is that supposed to be my fault? Nobody told you to wait after all." Sabi ko habang naglalakad papunta sa loob ng battle field, kung saan nandun si Ms. Kim.
"Some transferees would love to have a semester starter, with you versus them." Ms. Kim.
Napangiti lang ako. "I'm impressed. Last time, nobody even dared to train with me. How disappointing." Sabi ko.
Ngumiti lang naman si Ms. Kim. "Okay, please stand to those who requested a battle."
Napalingon ako at nakita silang apat. Oh shit. Seriously?! Napa-smirk nalang ako. Ano na namang ginagawa ng mga ito rito?
They stepped into the battle field. Rule #3: Once you step in the battle field, there's no turning back.
"Ey, Chief!" Sabi ng isang babae.
"Alai." Sabi ko at yumuko ng kaunti sakanya. "Xairus, Zian, Zion." Sabi ko as a sign of pagkakilala sakanila at yumuko ng kaunti.
"You knew them?" Ms. Kim.
"Knew them? I trained them." Sabi ko.
"We know your every move, chief." Sabi ni Zian.
Napa-smirk ako. "I'm counting on it."
Kumuha ako ng mga arnis stick at itinapon ito sakanila without looking. One for each of them, and one for me.
Pagkalingon ko pabalik sakanila, I saw that they catched the sticks. Bumalik ako sa pwesto ko kanina at sinimulan na nilang pagitnaan ako. I've got Zion at my 2 o'clock, Xairus at my 5, Zian at my 8, and Alai at my 11.
Let the game begin.
They attack all at once. Binlock ko ang stick ni Alai at sinipa si Zion sa chest. Before paman mag fall si Zion sinipa ko ang stick niya pataas at kinuha iyon. Ginamit ko ang isang stick para mapatumba si Alai by sliding it off through her feet. Two down, two to go.
Liningon ko si Xairus at Zian. Timing naman paglingon ko, aatake na sana sila kaya binlock ko ang mga sticks nila, forming something like ang "x". Struggle ng konti ang paglabas sa block dahil dalawa sila so habang abala sila sa pagpush-down sakin, pinatid ko si Zion sa rib cage niya at si Xairus naman, sa lower part niya. But I knew that that wouldn't stop them.
Nang makalabas na ako, nagback-flip ako, landing beside Alai and Zion. Tatayo na nga sana sila pero ginamit ko ang likuran nila para masandalan ng mga kamay ko dahil magka-cartwheel ako. Nakita ko kasi sina Xairus at Zian na papalapit sakin kaya nung nag-cartwheel ako, natamaan ang mga chests nila kaya yun, napaluhod. When I landed, balak pa sana nilang tumayo pero I blocked their napes with the sticks on my both hands.
Oh, how I love our formation. On my left was Zian and Alai, kneeling, facing the opposite side where Xairus and Zion are also kneeling. I'm like their Queen or something.
"That's right. Kneel." Sabi ko.
BINABASA MO ANG
A Complicated Life Formed From Too May Lies
AçãoDo you have a secret? I'm sure you do. I want you to think about all of your secrets. Is that it? All of it? Nothing else? Are you sure? Maybe there's still more. More of your secrets that are hidden from you. More secrets from your past, more secr...