BEKLENMEYEN YOLCULUK

272 19 2
                                    

Medyada Batu ve Melis var.

İçimden ne kadar sen yürümeye devam et kızım onlar sana bakmıyorlar diye geçirsemde adamların bakışları hiç öyle demiyordu.

Korkuyordum hemde çok fazla ama o herifleri takmadan yürümeye devam ettim.Ta ki adamlar arabayı durdurup aşağıya inene kadar adamlar arabadan indiği anda birden çığlığı bastım. Fakat adamlar hala bana doğru geliyorlardı. Bende "İMDAT!!! YARDIM EDİN LÜTFENNN...diye bağırırken koşmaya başladım. Adamlar da hala peşimden koşuyorlardı. Etrafıma baktığımda sahil kenarında olduğumu farkettim hemen bankın yakınındakı bir çöp konteynırının arkasına saklandım ve yakalanmamak için dua etmeye başladım çok korkuyordum ve gözlerim sımsıkı kapalıydı. Ve bir ayak sesi bana doğru yaklaşıyor yaklaşıyor yaklaşıyor ve güm diye bir yumruk sesiyle gözlerim yerinden çıkacakmış gibi açıldı.

Kafamı konteynırın arkasından kaldırıp adamlara baktım ve oda ne öyle adamlar yerde yatıyor ve üzerlerinde biri onları dövüyor. Polis sirenlerini duymamla kendime geldim. Ve oda ne öyle az önce beni adamlardan kurtaran çocuk şimdi elimden tutmuş beni peşinden sürüklüyor. Kendime geldim ve çocuğa " elimi hemen bırak yoksa seni mahvederim." dedim. Çocuk hala bırakmayınca tekrar aynı şeyleri söyledim."Heyyy.. kime diyorum bıraksana beni ya" diye bağırınca çocuk bana döndü gözlerimin içine derin derin baktı ve "İyi o zaman şimdi de peşimizdeki polisten beni kurtarma sırası sende" dedi.Ben anlamsız bir şekilde bakarken o sözlerine devam etti."Öyle bakmasana şaşırmış gibi az önce ben seni adamlardan kurtardım şimdi sıra sende, sende beni polisten kurtaracaksın ve ödeşmiş olacağız."dedi.

Polislerin sesini duyduğumuz anda endişeli gözlerle bana baktı ve bende ona "Ne yapmam gerekiyor ? " diye sordum. O da bana "Çok kolay birşey korkma sadece öpüşücez" dedi."Sen beni ne zannettin ya ? Orospu muyum ben "diyerek bağırdım."Sakin ol ben öyle demek istemedim.Öpüşmeyeceğiz sadece öylemiş gibi yapıcaz." dedi."Nasıl yani dedim?" Tekrar ellerimi tuttu ve beni kendine dogru çekti dudaklarımız bibirine çok yakındı nefesini tenimde hissedebiliyordum. Kalbi çok hızlı atıyordu.Ben böyle düşünceler içerisindeyken o da tanınmamak için gömleğini çıkarttı ve çalıların arasına fırlattı. Şuan ben bile bizi görsem öpüşüyoruz derdim.Polislerin bu numarayı yememsi imkansızdı .Öylede oldu zaten bizi kovalayan polis şaşkın başıklarla bizi fark etti ve yanımızdan uzaklaştı.Fakat benim "ohh gitti kurtulduk.." diye sevinmemle mutluluğumuz son buldu çünkü polis daha uzaklaşmamıştı ve biz bu sefer kesin yakalandık derken o çocuk yine elimden tuttu ve koşmaya başladık.Şu an kendimi çok mutsuz hissediyordum.Ben istanbul'a gidecektim ama şimdi tanımadığım birinin elini tutmuş durumdayım ve birde polislerden kaçıyordum.Kafamda bu düşünceler beynimi kemirirken ve korkarken.Çocuk koşarken bir yandan da bana "korkma sadece biraz hızlı koş birazdan kurtulmanın bir yolunu buluruz."dedi.

Bende başımı sallayarak onayladım. "İşte şimdi kurtulduk" dedi gözlerinin içi gülerken elini sıkıca tutmamı söyledi.Ben de onun dediğini yaptım ve ellerimizi birbirine daha da kenetledim. Birden limanda birazdan kalkacak olan yük gemisine bindik korku dolu bakişlarla ona bakarken ne soracağımı anlamış gibi cevap verdi." Sorun yok tamam mı sen sadece sessiz ol ve elimi bırakma birazdan buradan çıkıcaz ve herşey düzelecek. "dedi.Halbuki ben başka birşey söyleyecektim. Du bir dakika o da ne gemi hareket ediyor. Neden şom ağzımı açtım ki zaten. Yanımdaki çocuk şaşkın gözlerle ne olduğunu anlamaya çalışırken şaşkınlığına cümlelerimle son verdim.

Ona "Bu bir yük gemisi ve şuan yük taşıyor yani başka bir şehre belki de başka bir ülkeye gidiyordur." dedim sinirli bir ses tonuyla.Ve konuşmaya devam ettim."Herşey senin yüzünden nerden çıktın ki karşıma".dedim. O da bana cevap verdi."Seni o adamlardan kurtardığımı unutuyorsun sanırım." dedi."Haa sen şimdi teşekkür falan da bekliyosundur ama avcunu yalarsın.Başımı küçük bir beladan daha büyüğüne soktun.Sanki gel sana beni kurtar diye yalvardım.Hem sen gelmeseydin polis zaten ordaymış."dedim öfke dolu bakışlarla."Yanılıyorsun canım o polisler benim peşimdeydi ve ben senin yardım çığlığını duymasaydım polisler oraya hiç uramayacaktı ve hala benim peşimde olacaklardı sende belki şimdiye derk-."sözleri bize bakan adam karşısında yarıda kesildi.

Oh ne güzel birde gemi kaptanına yakalandık kesin bizi aşağıya fırlatacaktı.Korkarak adama bakarken tanımadığım ve az önce hiç çekimeden bağırdım çocuk beni koruma iç güdüsüyle arkasına çekti ve adamdan uzak tumaya çalışıyordu.Bu ne anlama geliyordu ki. Ben daha onun adını bile bilmezken şimdi bundan ne anlamam gerekiyordu.

#Arkadaşlar biraz kısa ama güzel bir bölüm oldu.O yüzden hemen sizinle paylaşmak istedim.İnşallah beğenirsiniz.Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.Sizi seviyorummm....

Sadece BenimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin