GENOVIA ACADEMY 2: THE CONTINUOUS LEGACY

LEGACY #5

HERA'S POV

Pagkatapos ko magwala sa Academy ay sapilitan akong inuwi ni Clyde dito sa Aither. Ano na kayang nangyari sa Anak namin? Ano bang pumasok sa Utak niya at naisipan niyang Tumawid sa Kabilang mundo? Gustuhin ko man ay Hindi ko magawang Bumalik sa Mundong iyon. Look at Me, how can I bring back my Princess if I look like an 18 year old Model Na Minsan ng nakilala sa Mortal World.

"Kumain ka na." He said.

Hindi ko siya nilingon pero alam kong may nakasunod sa likuran niya, mga servants na may Dalang Pagkain. Gabi na pero hindi ko Magawang kumain.

.

"I'll take a rest." Sabi ko at Nahiga sa Kama at tinalikuran ko siya.

Nrinig ko ang pagbukas at sara ng pinto. Marahil ay Lumabas na ang servant. Naramdaman ko ang paglubog ng Kama kaya alam kong tumabi siya sa akin.

"Sa tingin mo ba matutuwa si Princess na nakikita kang ganyan?" Bakit kung umasta siya parang hindi siya nag-aalala. Parang wala siya anak na nawawala. "You even ignored the Food."

Napabangon ako at naupo.

"Paano ako Kakain!?" Mediyo napataas ang ono ng pananalita ko pero wala akong paki alam. Masakit para sa isang ina ang mawalay sa kanyang anak. Lalo pa sa kalagayan niya. "Hindi mo man lang alam kung kumain na ba siya. Nasaan siya. Ligtas ba siya? Baka kung napano na siya." Nanlumo ako sa mga naiisip ko. Ayaw ko man isipin pero hindi ko maiwasan. Lalo pa't bumabalik parin sa alaala ko ang nangyari 20 years ago.

"She's smart. Alam niya ang gagawin niya. Hindi siya gagawa ng mga hakbang na ikasasama niya." Hinawakan niya ako sa makabilang balikat. "She thinks the way you think. The two of you we're the same. What you need to do is to trust her cause I do."

"Hindi ko lang kayang isipin na Pati siya ay Mawala sa atin. Hindi ko na kaya ang Isa pa. Tama na ang isa. Ayoko na. Ikamamatay ko na pag nawalan ulit ako ng mahal ko." Sabi ko. Hindi ko na kayang pigilan ang Luha ko kaya tuloy tuloy ito sa pgbuhos. Maya maya pa ay Narinig ko na ang malalakas na kulog at kidlat, kasunod nun ay ang pagbuhos ng malakas na ulan.

"Young Go will Find her. Aside From Our Daughter, we need to trust That Young Go." Niyakap niya ako at hinimas ang likod ko. Pero bahagya akong kumalas sa yakap niya at tinignan ko siya. Zee Go?

"Zee Go?" I asked. He nodded. "You think He can Bring Home Generous?"

"You think I'll sacrifice if I don't love you?" Napakunot noo ako. Bakit napunta doon ang topic? Siyempre nag sakripisyo siya kasi mahal niya ako. Khit Alam niyang mAs malaking Responsibilidad ang haharapin namin ay ginawa niya parin para maging immortal kami. Para mabuhay ako. 50/50 chance but he Took the risk.

"What do you think about France Go's Son?" Out of nowhere na tanong ko. Humupa na ang luha ko at naliwanagan ako sa paliwanag niya.

"Is a Good Young Man. I know how He cares To our Princess. He doesn't speak often nor Talk to Anyone, maliban sa Mga Kasamahan niya. Sa Mga kaibigan lang nila siya sumasama. And I can Read his eyes. The way he Look at Our Princess, I know it's meaning." Ipinilig niya ang ulo ko sa balikat niya habang naglalakad kami palapit sa Veranda. Mediyo humupa na ang ulan.

"Zee Is Like you. Masungit Daw sabi ni Generous. Hindi Palangiti, at Bihira magsalita. Pero may isang Lamang siya sayo." I paused. Nagtatakhang tinignan niya ako Sa mata. "He's wierd. I mean, palagi siyang wala at bigla nalang lilitaw kapag kailangan."