Birden aklıma bir fikir geldi.Bu şehirde kalan insanlar ile zombilere karşı savaşabilirdik.Daha fazla güçlenebilirdik ve hatta zombilerin hepsini yok edebilirdik.Bence bu güzel bir fikirdi.Bunları düşünürken karnım çok acıkmıştı. Ben de evin mutfağına gittim. Dolapta yemekler vardı. Biraz yemek yedim. Birazını da evde bulduğum daha büyük bir sırt çantasına koydum.Sonra telsiz I aldım.Merkezle iletişime geçebilirdim. Hatta konuşmaya başladım.
Ben:Merkez. Beni duyuyor musun?
X:Evet. Duyuyoruz.
Ben:Şehir de kalanlara ne olucak. Burada ölecek miyiz?
X:Ne yazık ki gemilerimiz daha fazla insan alamaz. Çok üzgünüz ama başınızın çaresine bakın.Çok Yakında yanınıza geleceğiz.Hiç merak etmeyin!
Ben: Peki. Siz ne derseniz öyle olsun. Burada hayatta kalmaya çalışacağım. Siz de lütfen çabuk gelin merkez.!
X:En yakın zamanda gelmeye çalışırız. Görüşmek üzere.
Bu, konuşmadan sonra ne yapacağımı anladım. Artık burada ki insanlarla, zombilere karşı savaşacağız. Birgün güvenlik güçleri gelecek ve biz kurtulacağız. O zaman şimdiden güçlenmeliydik ve savaşa hazırlanmalıydık.Neyse ben bunları düşünürken birden kapı tıkladı. Hemen silahımı aldım. Kapıya doğru yöneldim. Bir kişi şöyle diyordu.
Kişi:Hey kimse yok mu? Yardım edin lütfen!?! Peşimde tuhaf yaratıklar var! Heyy.
Ben:Hey, dostum. Tamam seni alıcam ama eğer kötü birşey yaparsan seni öldürürüm dedim
ve onu içeri aldım. Karşımda bir kız duruyordu. Hemen kapıyı kitledim.Kıza baktığımda gayet endişeli bir yüz ifadesi vardı. Sonra onu bir yere oturttum ve ona şöyle dedim
Ben:Neden endişelisin. Bana herşeyi anlatabilirsin. dedim
Kız:Kardeşim..... O..... Bir zombi... Olduu!Sonra da üzerime atladı ve ve ben o.... onu öldürdüm. :(
Ben:Aman tanrım! Gerçekten de kötü olmuş ama üzülme. Biz, yani buradaki insanlar zombilere karşı savaşabiliriz. dedim
Kız:Evet biz bunu başarabiliriz dedi kız ve bana adımı sordu.
Ben:Adım Eren. Ya senin ki?
Kız:Benim adım da Beyza dedi.
Sonra ona da biraz yemek verdim. Çok bişey yemedi aslında, sanırım aç değildi. Neyse sonra ben pencereye baktım ve zombilerin her tarafta gezdiklerini gördüm. O sırada Beyza bana hiç silahının olmadığını söyledi. Bende ona kendi silahımı verdim. İki silahımız ve iki bıçağımız vardı. Silahların mermisi azdı ne yazık ki. Ama yine de idare edebilirdik.Her neyse :) Ben Beyza ile konuşmaya gittim.
Ben:Beyza,ne yapıyorsun? Sence biz burada ne kadar kalabiliriz. dedim. Sonra beyza
Beyza:Bence şimdi yola çıkalım. Önce evden birazcık eşya alalım. Sonra da yola çıkalım dedi
Ben:Tamam o zaman hemen yola çıkalım dedim
Sonra evden eşyaları aldık ve kapıyı açtık. Uzun bir macera bizi bekliyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜNYA SAVAŞI Z
Hành độngDünyayı bir salgın yakalamıştır ve insanlar zombiye dönüşmüştür. Hikayede ki karakterler de hayatta kalmaya çalışmakta ve panzehiri bulmaya çalışmaktadır. Lütfen okuyun ve beğenin benide takip edin:)
