Sułtan Ahmed I

299 9 3
                                    


12 letni Ahmed cały blady i wystraszony jedzie do seraiu jako sułtan Ahmed I.
Ahmed I ur. 18 kwietnia 1590, zm. 22 listopada 1617.
sułtan z dynastii Osmanów, panujący od 1603 do 1617

Wprowadził zasadę podobną do senioratu, zgodnie z którą najstarszy mężczyzna rodu zostawał sułtanem, natomiast jego synów i braci skazywano na luksusowy areszt domowy (służyła do tego tzw. "Klatka"; mieszcząca się na terenie haremu).

Ochrona w Klatce kończyła się z chwilą narodzin męskiego potomka panującego sułtana. Efektem wspomnianej zasady była czasami niekompetencja lub choroby umysłowe przyszłych władców, wynikające nierzadko z ogłupiającego, klatkowego trybu życia.
Ahmed I opanował kilka języków obcych; był fundatorem Błękitnego Meczetu w Stambule. W okresie jego panowania w imperium osmańskim zaczęto używać tytoniu.

W okresie jego panowania wzrosła korupcja w administracji państwowej, nastąpiło rozprężenie dyscypliny w armii, przybrały na sile bunty ludowe (tzw. celali, 1603-06) i ruchy odśrodkowe.

Zmarł na tyfus.
Tyfus to bakteryjna choroba zakaźna, przyczyna ciężkich epidemii i śmierci milionów ludzi.

Osmańskie  ciekawostki Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz