Ben Eda liseye daha bu yıl başladım ve 3 yıldır aynı çocuğu seviyorum geçen sene 'belki seneye lise de başkasını bulurum onu unuturum' diye kendimi avuturken aynı liseye ve aynı sınıfa düştüm bu benim hem mutluluğum hem de acım oldu çünkü her gün okula geldiğimde ilk onu görmek sınıfta neler yaptığını bilmek beni mutlu ediyordu ama bir yandan da tekrar beni kıracak beni paramparça edecek diye korkuyordum..
Okulun ilk günü geldiğinde kalbimin sesini kulaklarımda duyuyordum onu görücektim daha başka ne isteyebilirdim ki 'napsam acaba umursamiyormus gibi mi gözüksem' derken okula geldim ayağım geri geri gidiyordu tüm okul bahçede toplanmış müdürün konuşmasını bekliyorlardı oradan koşa koşa gitmek istiyordum ama yapamazdım kalabalıktan bir ses geldi bu benim en yakın arkadaşım Aylindi benim yanıma geldi
-Eda iyi misin bembeyaz olmuşsun
-'iyiyim bir şeyim yok' dedim istemsizce
Aylinle birlikte yeni sınıfımızın olduğu yere gittik ve o ordaydı 3 yıldır onun için her şeyi yaptığım kişi Ozan ordaydı ve hâla çok tatlı gülüyordu beni farketmemişti daha elim ayağım buz kesmişti ve titriyordum Aylin tekrar
-"Eda iyi olduğuna emin misin?"dedi.
-"Aslına bakarsan iyi değilim çünkü Ozan arkada ve ne yapacağımı bilmiyorum" dedim sessiz bir şekilde
-"Eda sakın saçma sapan hareket yapmaya kalkma onun seni ne kadar üzdüğünü biliyorsun lütfen umursama" dedi çok kolaymış gibi
-"Tamam"dedim.
Müdür konuşmaya başlamıştı her zaman ki müdür konuşması sıkıcı,zaten kimse de dinlemiyordu konuşması bittiğinde teker teker sınıflara çıkmaya başladık en sona biz kalmıştık okulun kapısından girdik ve merdivenlere yöneldik sınıf en üst kattaydı sınıfa geldiğimizde herkes bir yerlere oturmaya başladı ben Aylin le en arkaya oturdum tabi Ozan da iki sıra önüme oturmuştu ben onu izliyorken bir anda bana baktı ve ben başka yöne baktım sınıfta hâla oturmayanlar vardı herkes oturduğu sırada sınıfa hoca geldi ders rehberlikti ve sınıf hocamız 'Edebiyat hocası:Ali Ergün' geldi. Herkesle tanıştı çok cana yakın komik bir insana benziyordu ki öyleymiş zaten soğuk espriler yapsa da gülüyorduk ben hocaya değil Ozan'nın o tatlı gülüşüne tebessüm ediyordum hâla aynıydı ''tek gamzelim benim:)''
Hoca konuşurken tenefüs zili çaldı bazıları aşağı bazıları ise birbirleriyle tanışıyordu ben ise oturmuş Ozanı izliyordum ozan ise ortalığa bakıp duruyordu yanı boştu çantasından bir kitap çıkarıp okumaya başladı o sırada ders zili çaldı ama hâla okumaya devam ediyordu ders Fizik di hoca sınıfa geldi bodur ama baya ciddi ve korkutucu birine benziyordu kitapları çıkarın dedi gelir gelmez çıkardık ve bir şeyler anlatmaya başladı dersten o kadar sıkılmıştımki ilk günden aşağıda telefonla oynamaya başladım telefonla oynarken zaman çabuk geçti ve ders bitti
......
Okulun bitmesine 4 dakika kalmıştı ben toplanmıştım herkes yavaş yavaş toplanmaya başladı ve tam o sırada çıkış zili çaldı herkes sınıftan çıkmaya başladı Ozan da kalkti ve kapıya doğru yöneldi herkes aynı anda çıkmaya çalışırken birbirlerine çarpıyorlardı ben ve Ozan ise en arkada onların çıkmasını bekliyorduk onlar çıktığında Ozan kapıyı gösterdi ilk önce sen geç demiş gibi bende hiç bir şey yapmadan geçtim ama kalbim kulaklarımda atıyordu eve doğru yürürken onu düşünüyordum eve geldim annem
-'Ne o Eda günün güzel geçmiş gülüyorsun' dedi
-'Evet anne çok güzel di arkadaşlarımi sevdim'dedim.
Odama gittim ve kendimi yatağa attım onu düşünürken uyuya kaldım....
Umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir begendiyseniz oylamayı unutmayın:))
Not:geniş aralıklarla yazıcam òzür dilerim :)
