Bölüm 3(ben de kötüyüm)

9 0 0
                                    

Sınıfa gittiğimde yanaklarımın kızarıklığı geçmediği belliydi hatta elif ne oldu der gibi bir bakış attı ama görmemezlikten geldim . Ders zili çaldı hoca sınıfa girdi ve arkasından hocanın eşyalarını getiren Akın gözüktü , gözlerim bir anda büyüdü ve öylece kaskatı kesildim . Ona bakarken gözleri beni buldu ve göz göze geldik artık panikten mi bilmiyorum ama kalbim küt küt attı , yanaklarım tekrar kızardı onun yaptığı ise umursamaz bir bakış ve küstah bir gülümsemeydi . Ah beni gerçekten çileden çıkartıyordu bu çocuk o an onu boğmak istedim ama alan müsait değildi işte .

Hoca çantamı masaya bırak akın dedi , ve akın da çantasını öğretmen masasına koydu , hoca akına geçip sırana otur deyince ağzım şaşkınlıktan aralandı . Akın bizim sınıfta mıydı peki ilk derse neden gelmedi ? kafamda soru işaretleriyle dersi dinlerken Hoca bir anda Sinem dedi

- Efendim hocam .

- Sen yeni gelen kızsın değil mi ?

- Evet hocam diyerek başımla da onay verdim .

- Hoca kendinden bahset bakalım seni biraz tanıyalım dedi.

- Adım Sinem İzmir'den geldim dedim, üzgünüm kendimi anlatmakta pek iyi değilim sanırım  sanırım dedim ve yerime oturdum.

hoca peki ala diyerek onay verdi ve derse başladık. Ders bitince kantine indim ve bir şeyler aldım. Bir daha ki dersin boş olduğunu duyunca bahçeye indim ve oturdum . O sırada bir çığlık sesi geldi kulağıma imdat! diye nereden geldiğini bulmaya çalıştım ama ses çok azdı . Ben yapmadım ben masumum diyen bir ses geldi daha sonra , bu kez anladım ses spor salonundan geliyordu . elime irice bir taş aldım ve spor salonuna yaklaştım . Kapıyı açmamla ağzımın tekrar aralanması bir oldu yerde dizlerinin üzerine çökmüş dövülen birisi ve onların başı olan AKIN ne yapacağımı bilemedim .Akın'ın gözleri beni buldu , ne işin var burada çık git dedi . Sen ne yaptığının farkındasın değil mi o çocuğa işkence edemezsin hangi cüretle yaparsın bunu dedim . Akın sinirlenircesine bana baktı ve senin benimle nasıl böyle konuşmaya cüret ediyorsan aynı cüretle dedi. Aşırı sinirlenmiştim gözlerimden alev fışkırıyordu çocuk masum bir şekilde yalvaran gözlerle bana bakıyordu. Bir anda elimdeki taşı Akın'ın kafasına geçirdim. Ah...bittin kızım sen kork benden dedi . Ben o an hiç düşünmeden yerden çocuğu kaldırdım ve koşarak orayı terk ettik . Ne yapabilirdi ki o daha beni tanımıyordu . Çocuk bana teşekkür ederek yanımdan uzaklaştı. Ben de çantamı toplayıp okuldan çıktım . İlk güne nazaran çok şey yaşamıştım ne kadar korkmadığımı dile getirsem de biraz korkmuş olabilirdim , ama ne yapayım kendime hakim olamadım o kötüyse ben de kötüyüm hadi bakalım görelim kim kazanacak...

ARAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin