Agzımdan dökülen tek kelimeydi sadece "SİKTİR"
Farkında olmadıgım için vücudum sarsıldı ve yere düşecekken bana çarpan kişi sıkıca belimden kavrayıp dengede durmamı sağladı. Kafamı Kaldırıp Yüzünü İncelemeye Başladım.
Kıvrımlı kirpikleri , iki elimle tutup doyasıya sıkmak isteyecegim tombul yanakları ve siyaha yakın gözleri o kadar asi duruyordu ki; çatılan kaşlarıyla hala bana bakmaya devam ediyordu. Bense hala onu inceliyordum. Dogrulmaya calısırken elleriyle bana yardım etti ve dogru düzgün bir şekilde ayakta durmamı sagladı. Ve o dolgun biçimli dudakları hareket etmeye başladı "Bir dahakine önüne bakarsan sevinirim senin için yoksa aynı şey olursa senin için hiç iyi düşünmem" dedi sırıtarak. UKALA! O an sinirlerin tepeme hucüm etmesiyle, "Sen kendini ne sanıyorsun be altı üstü ufak bi kaza" diye çemkirdim hemen. "Bakk sen küçük hanımın dili de varmış" diyip alayla dilini çıkarıp ıssırdı. "Allah senin gibi öküzü neden karşıma çıkardı acaba ÖKÜZ" diyerek sinirli sinirli ona baktım. Gözleri ciddiyetimi farkettigi an ciddiyetini oluşturdu ve grinin tonlarını alıyordu sanki. Öfkeyle dolan gözleriyle bana bakarken "Ulan işine baksana sen benim senle ne işim olur" deyip arkasını döndü sinirli sinirli. "Gerizekalı" diyerek bende arkamı döndüm. İkimizde farklı yönlere gitmeye başladık. Sahi çok tatlı biriydi. Son kez arkamı döndüm ve baktım. Sahi gitmiyo muydu bu ? Ne ara durdu da arkamdan beni izliyordu ? Hiçbirşey demeden önüme döndüm ve hızla okulun yolunu tuttum.
Bugün de sıkıcı geçmişti. Her zaman ders, her zaman okul. Artık bi yerlere gidip rahatlamak istiyordum. Sıkılmıştım günlük maraton gibi hayatımdan. Dersler olmasa aslında tatiile çıkabilirdim ama derslerim var. Ne kadar üzücü.
Okulun verdigi yorgunlukla yatağın üstüne kendimi attım ve tavanı incelemeye başladım. Sonra aklıma dank eden cep telefonum oldu kotumun cebinden çıkarıp, sosyal medya hesaplarıma baktım. Herşey aynıydı. Telefonu şifonyerin üstüne bırakıp, yorgunlukla gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.
Sanırım becerikli oldum.😄😄😄
MERHABAAA! 😄 BU SİZİNLE PAYLAŞTIĞIM 2. BÖLÜMÜM. TAKİPÇİM HALA AZ OLMASINA RAGMEN PAYLAŞIYORUM UMARIM BEGENİYOSUNUZDUR. BÖLÜMLERİ UZUN YAZMAYA CALISIYORUM FAKAT TELEFONDAN GİRDİGİM İÇİN FAZLA Bİ SONUÇ ÇIKMIYOR. ÜZGÜNÜM. SİZİ SEVİYORUM TAKİPTE KALIN. HOŞÇAKALINN! 😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT SARIŞIN
Roman pour AdolescentsHerşeyin Nedeni Fazla Sinirli Olmam Mıydı? Ne Yani Sanki Benden Başka Kimse Bu Kadar Asabi Değil Miydi? Belkide Fazlasıyla Aptalım. Hayır Aslında Onlar Aptal! Onların Böyle Düşünmesine Sebep Olan Tabi Ki de Kana Olan Bağımlılıgımdı. Bi Yerlerimi Ke...
