Nagising ako bandang mag 9 ng umaga, chineck ko ang phone ko kung nagreply na ba siya sa pagkahaba-haba kong sinabi.. Wala pa. Naisip ko DAT DI AKO UMASA NA MAG REPLY SIYA NG MABILIS O MAGREPLY MAN LANG, WALA NGA PALANG KAME. Bumangon na ko at bumaba.
"Oh justin, mag almusal kana." Sambit sakin ng aking Mama.
"Sige ma"
Habang kumakain ako, ay nagfefacebook ako. Iniistalk ko ulit siya. Di ko alam nasa likod lang pala si mama.
"Oh sino yan anak? Crush mo? Aba! Binata kana pala!" Ang biro ng aking nanay.
"Ma naman, 15 na ko." Sagot ko sa aking nanay.
"Binibiro lang kita nak" then tumawa. "Oh siya nga pala, aalis tayo nagyon, susunduin natin papa mo sa Airport ngayon na uwi ng papa mo." ang habol niya.
"Oh? agad agad?" Ang tanong ko.
"Oo! Maligo kana." Ang sagot ni mama.
Pagkatapos kong maligo, habang nagbibihis ako sa kwarto. Bigla kong naka-receive ng message sa kanya.
"Hey? Sorry di na ko nakapag reply sorry"
"Sorry"
"Sorry na"
"Hey" sunod sunod niyang sagot.
Di ko muna sinagot at nagbihis muna ko. Pagkatapos kong magbihis agad akong nagreply.
"Ayos lang"
"Graduation kasi ng kapatid ko eh. Nagdidinner kami ngayon. Tas uuwi kami mamaya sa Iloilo."
"Ay ganun ba? Sige kumain kana muna diyan."
Biglang sumigaw ang aking nanay. "JUSTIN! AALIS NA TAYO!"
Agad akong bumaba
Nakita ko wala na ang kotse sa labas. Agad akong tumakbo palabas ng gate. Nakita ko yung kotse umaandar na palayo.
"MA! TEKA HINTAY!!! SIGE MA!!! SANAY NAMAN AKONG INIIWAN" Sigaw ko.
Biglang huminto ang kotse.
"OH DALIAN MO! ANG BAGAL MONG BATA KA LECHE KA" sigaw ng aking nanay.
Dali dali akong pumunta at pumasok sa kotse. Pgkapasok ko, Agad akong pinagtawanan. Mother goals ba to??? Sinuot ko nalang ang earphones ko, at nagpatugtog ng kanta ng mga favorite bands ko like P!ATD, Fall out boy, Twentyone Pilots, Arctic Monkeys, One Direction, 5sos yeah I know, I'm such a fanboy.. Then nakatulog ako.
Pagdating sa Airport. Ginising ako ni mama.
"Justin, gising nandito na tayo"
Gumising na ko, ako nag unat, lumabas ng kotse at sumunod kay mama.
Habang nag-aantay, may umagaw saken ng atensyon. "Teka parang siya yun ah?" Agad akong pumunta sa kanya at niyakap siya ng patalikod nang mahigpit, feel na feel ko ang yakap ko.
"Kuya? kuya?"
Napatingin ako.Hindi pala siya yun, agad akong napa-atras sa hiya.
"Ay ate! Sorry po! Kala ko po kayo na yung hinahanap ko sorry po" Habang lahat ng tao ay nakatingin saken.
Bumalik nalang ako sa dati kong kinalalagyan. At yumuko sa kahihiyan.
-Nang di alam ni Justin ay, nandun talaga yung hinahanap niya. Paalis na. Kelan na kaya sila magkikita?-
BINABASA MO ANG
Temporary Love
Romance"We don't have an extravagant love story about how we met. It wasn't at a coffee shop or at "just the right time". It was when we were both young and it's hard to remember my first thoughts about you. It wasn't love at first sight and I'm sure you d...
