Kötü Sevgili

    Geceyle birlikte açlık da artıyordu.

    Gündüz gezmenin mümkün ve eğlenceli olmasını sağlayan yeni gelişmelere rağmen Alexander Reynard onu takip eden karanlığa dönmeyi özlüyordu.Özellikle şimdi,sabah trafiğinde film kaplı ön camına ve koyu güneş gözlüklerine rağmen parlak gündüz güneşi başını ağrtıyordu.Eskiden şafağı ve aydınlık saatleri selamlama armağınını severdi,ama son zamanlarda ışık canını yakıyordu.Ve eski haline dönmekten korkuyordu.

    Hala bunu yapabildiğini kanıtlamak için inatçı bir azimle önceki gece uyumaya zorlamıştı.Doğanın iradesini ele geçirmesine izin vermeyecekti.Fakat uyuya kalmış olmalıki rüyasında bir kızı görüyordu.Teni sıcak,hoş kokulu bir kız.Uyandığında dudaklarında kan,damarlarında sıvılaşmış bir açlık vardı.

      Başını geriye atıp inledi.Rüya da olsa kız gerçekti;bundan emindi.Tek yapması gereken onu bulmaktı.Ve ona sahip olmak,kanını istiyordu adeta.

 Kulaklığını,gözlüğünü ve Cap'ını alp yola çıkmıştı.

Büyük Central Market yakınındaki Hill Caddesi’nde park yeri bulduğunda Alex’in başı güneşten zonkluyordu.Gideceği yere varmak için en az 4 sokak boyunca daha parlak güneş ışığında yürümesi gerekiyordu; markete girerse bir süre güneşten koruna bilirdi.

     Tam bu sırada Domini lancer melekler ve şeftalilerin olduğu tuhaf rüyasından uyanmıştı.Bu rüya ardından uzun bir duş alırken bile burnuna şeftali kokuları geliyordu.okula giderken  rüyayı ve şeftali alma arzusunu unutamadı ve Central market’teydi,tamda önsezisinin talep ettiği yerde.Şeftalisini almış ve okula doğru yürümek için marketten çıkıyordu.

O anda Alex güneşten kaçmak için koşar adımlarla markete girmeye çalışyordu.

Birden afalladı ve birisine çarptı.Umursamayıp,birşey söylemeden markete girdi.Omuzunda bir el hissetti ve bu koku ,rüyasını hatırlayıp kokuyu içine çekip bir hızla arkasına doğru döndü.

Rüyasındaki  kız karşısında dürüyordu.

“Özür dilemicekmisin,tüm meyvelerim yere düştü.”

Evet bu Domini’ydi.Alex susuyordu ve kızın süratına öylece bakıyordu,hiç  gitmesin istiyordu.

“Belkide o gözlükleri çıkarmalısın”diye devam etti azarlama tonunda.

Bi cesaret konuşmaya başlamştı Alex, suratındaki sırıtmayı bir türlü bozamıyordu.

“Özür dilerim”

Sadece “Özür dilerim” demekle kaldı.

Ve bu koku onu deli ediyordu iyiki gözlüğü vardı çünkü gözlerinin kenarlarında damarlar oluşmaya başlamıştı.Derin nefes almaya çalışıyordu.Kendini tutamayıp her an kötü şeyler olabilirdi.

Kız karşısında öylece duruyordu,tek kelime etmeden marketten çıktı.Yolda kendi kendine ”Ne kadar aptalım,adını bile öğrenemedim.Aptal,aptal!”diye  sayıklıyordu.

 “Çattık yine of”diyerek yerden şeftalileri toplamaya başladı Domini.Yinede çocuğun tatlı olduğu gerçeği aklından çıkmıyordu.Okula geç kalıyordu.Yürümek çok zamanı alırdı.Ve Otobüs durağına  gitti.Otobüs beklerken karşı kaldırımda ona çarpan çocuğu kendisine bakarken yakaladı.Başka yerlere bakmaya çalışyordu bir merakla tekrar baktığında ise onu göremedi.Heryere bakındı ama göremedi.”TUHAF”diye içinden düşünüyordu.

Otobüse bindi ve arkaya doğru ilerledi sadece iki kişilik yer vardı ve cam kenarına oturdu.Telefonunu çıkartıp Beyonce-Save the Hero'yu dinlemeye başlamıştıki…

  ( Kimi gördü dersiniz ????)

Photo:Alexander Reynard :)External link:Domini Lancer :)Müzik:Beyonce-Save the hero