WEIRD

Hoofdstuk 1: Bad or good.

Oriane Pov:

"Donkerte. Ik schreeuw in de donkerte. Een mes, dat achteraan in mijn rug steekt. Gemene grijns. Dat gemeen naar me lacht. Donkerte''

In een ruk zit ik overeind. Een rilling gaat over mijn hele lijf. Ik adem rustig in en uit zodat ik rustig wordt. Het was maar een nachtmerrie. Ik zucht en pak mijn schetsblok. Waar ik mijn droom in schets met houtskool. Eerlijk gezegd vind ik het best wel gelukt.

Ik kijk rond me. Zo te zien zit iedereen nog te slapen. Tuurlijk Oriane. Het is harstikke middernacht. Ik zie dat Ellen nog aan het slapen is.Ik zal haar maar laten slapen.Ik zucht en geef haar een kusje op haar voorhoofd:"Tot straks.Ik ben terug voor je het weet.''Ik besluit naar buiten te gaan.In het bos achter het weeshuis.De enige plek waar ik me thuisvoel.Hier kan je vrij zijn Oriane.Ik glimlach.Ik trek een groene tshirt en een jeans aan.Ik verlaat de slaapzaal.Ik weet dat het streng verboden is het weeshuis te verlaten en nog strenger verboden om naar het bos te gaan maar voor die ene keer.Oriane je gaat elke dag.Achjah,weet je foert.Dat ze maar lopen naar de hel.

Ik sluip op mijn jagersvoeten naar buiten.Ik steek het kleine riviertje over aan het einde van de tuin van het weeshuis.Shit nu zijn je kleren nat Oriane. Boeie!Ik loop door een weide.Ik laat me vallen en rol door het gras.Dat geeft me een gevoel van vrijheid.Het paard in de weide stapt naar me toe.Ik wrijf het in zijn wilde manen.Wat je moet weten.Dit is een wild paard.Opgegroeid in de natuur.Vol spieren en bloed.Geen paard dat in een manege vetgemest wordt met appels en suikerklontjes.Een vrij paard.Ik fluister in zijn oor:''Mag ik op je rug klimmen.'' Het hinnikt naar mij:''Spring erop,jij bent het eerste mens dat op mijn rug mag en je zal ook het enigste  zijn.'' Ik kruip erop:'' Kan je mij wel meerekenen als mens?'' Hij gaat van stap over in draf:''Misschien...Misschien ook niet." Ik lach''Dankje zeh''Hij hinnikt vrolijk en begint te galloperen.

Ik begin te zingen:                                                                       

I feel delirious

Come let’s get out of here

We’re so anonymous

But it’s all coming clear

We’re heading for the sky

And we’ll get lost in it

Cause all I want, all I want, all I want is everything

I will pose if I wanna

I will vogue like Madonna

I might not dance like MJ, RIP

But I will give the best of me

All I want is everything

Yes everything, too much is not enough

I'm sick off settling for in between

And I'm not giving up

As long as it feels right

At least we know that we're alive

All I want everything, yes everything

ohhhhh

De vogels zwijgen. Altijd als ik zing. Zingen heb ik altijd al graag gedaan. Ellen,mijn bestie,zegt altijd dat het hele bos stil is als ik begin te zingen.Zo mooi zing ik volgens haar.Bffs kunnen soms ook wel overdrijven.Ik zing alleen voor haar.Voor de rest zwijg ik en daarom zing ik altijd op een plek waar niemand is.Zoals de muziekzaal waar een oude piano staat die prachtig klinkt.Als ik erop speel,die geluiden wow *;* Eigenlijk is het daar verboden trein,maar dat interesseerd mij niet.Die stomme regels ook in het weeshuis.Ik haat het daar.Ik blijf er alleen maar voor Ellen.Ik denk aan de dag dat Ellen in het weeshuis toekwam.iK was 9.Ze was aan het wenen.Ik stond achter een muur naar haar te kijken.Ze keek naar mij en kwam naar me toegelopen.Ik gaf haar een knuffel.Vanaf dan zijn we zusjes en beste vriendinnen.Niemand weet zoveel over mij dan zij.Ze is iemand speciaal in mijn leven.