hoofdstuk 2:sunshine

116 13 10
                                    

Heeej lezers :D een nieuw deeltje na een hele lange tijd I know :/ dus hoe sneller je comment en vote en fant hoe sneller er een nieuw deeltje komt :D Ik doe mijn best dus 7 comments+7votes = nieuw hoofdstuk. Zeg dus wat je ervan vond????

Oriane POV:

Om 6uur smorgens wordt ik gewekt door Ellen. Ze kruipt naast mij: "Tell me please." Ik vertel haar over wat er in het bos gebeurd is. Ze kijkt verwonderd. "En wat is er dan gebeurd?" Ik vertel haar van Mike en de hoofdverpleger."Wat is je straf?" Ik slik en toon de armband: "Ho fijn ik slaap nu met een crimineel.'' Ik ween om wat ze zegt.''Lievie,het was niet zo bedoeld hoor.'' Ze knuffelt me.Ik fluister in haar oor:''Ik hou van je zusje.Voor altijd onafscheidelijk!'' Ze fluistert terug:''forever en ever.'' We vallen samen terug in slaap.

Om 10 uur worden we gewekt door de verpleegsters. We horen door de gangen: ''Vandaag zondag, bezoekersdag.'' Pff ''BOEIE'' denk ik bij mezelf. Ik loop naar de badkamer. Ik wil er vandaag extra mooi uitzien voor Mike. Ik kam mijn bruine lange haren. Trek een rode pull met een hart op aan en mijn jeans van gisteren. Mmmm...Mijn vans of alsstars. Ik doe mijn rode vans aan. Ik kijk in de spiegel.Ik vind dat ik er best goed uitzie. Niet te ego Oriane...'' Als ik de trap afloop zie ik Mike staan.

Hij geeft me een kus:''Goodmorning schat.'' Ik neem zijn hand en we stappen hand in hand naar de eetzaal. We eten gezellig samen. Ellen komt slaperig naar onze tafel.''GOODMORNING!'' brul ik in haar oor. Oepsie iets te luid...Iedereen kijkt naar ons.Ellen mompelt:''Goede morgen,ik moet sebiet naar medisch onderzoek..'' Mike valt haar in:''Ik ga straks voetballen.'' Ik toon een pruillipje:''Dan ben ik helemaal alleen.'' Na het ontbijt stappen ze weg.Ik loop naar de speelzaal en zet me aan een bureau.Ik begin te schrijven.

We laten het weeshuis even achter wege en gaan naar de auto van Louis en eleanor.

Louis Pov:

''Wil je een jongen of een meisje.'' vraag ik aan Eleanor.'' Het maakt mij allemaal niet uit. Ik wil wel een kind van 10,11,12 jaar. Je begrijpt me wel.''zegt ze. We rijden de oprit van het weeshuis. Ik geef haar een kus:''Wat jij wilt schat!'' We stappen hand in hand het weeshuis binnen. Een mevrouw komt ons tegemoetgelopen:''Welkom in weeshuis teddybeer,de kinderen lopen overal.'' ze knipoogt naar mij: ''Als je een dossier wilt inzien;komt u maar even naar de balie.'' Ik knik. Eleanor neemt me mee naar de eetkamer.

Daar zaten meisjes aan het giechelen.''Zo een types moet ik echt niet hebben!'' denk ik bij mezelf .Ik trek Eleanor mee naar buiten. Ze wijst naar een blonde jongen. Ik kijk naar hem. Hij komt aangelopen.''Waarom wijzen jullie naar mij?' 'zei hij fars.Ik steek mijn hand uit.''Louis.'' Hij kijkt het aan ofdat het vergif is.''Mike!'' Ik vind hem echt fars en waar ik een grote hekel aan heb zijn farse en gemene kinderen. Hij stapt weg.' 'Nee!''zegt Eleanor. Ik lach.''Je weet toch dat ik van je hou.'' ''Jha dat weet ik!'' antwoord ze. Ik grinnik:''Misschien moeten we even opsplitsen.Ik doe de speelzaal en jij boven.Ze knikt en loopt naar boven.

Ik open de deur van de speelzaal. Ik zie kleine meisjes met barbiepoppen spelen. Ze zijn echt schattig. Ik zie ook een paar tieners in de zetel chillen. Helemaal achteraan zie ik een meisje met bruin haar iets schrijven.Ik loop naar haar toe en zet me op de stoel naast haar. Ze schrikt op:''Oow sorry,ik had je niet gezien.'' Ik glimlach naar haar.:''Wat is je naam?Ik ben Louis,maar je mag me ook Lou noemen hoor.'' Ze stottert:''Euhm ik ben Oriane.'' Ik vind haar zo beleefd en schattig.''Wat schrijf je?'' Ze schuift het blad naar mij.Ik lees het en zie dat het een lied is.

All around me are familiar faces.Worn out places.Worn out faces

Bright and early for their daily races.Going nowhere.Going nowhere

Their tears are filling up their glasses.No expression.No expression

Hide my head I wanna drown my sorrow.No tomorrow.No tomorrow

WEIRDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu