18
Emily's part
ฉันบอกแผนทั้งหมดให้ทนายแบรนตันกับวิลเลี่ยมฟัง พวกเขาดูอึ้งมากเมื่อฉันเล่าจบ
"เอาจริงเหรอครับ?"ทนายแบรนตันถามอย่างหวาดๆ ฉันพยักหน้าให้เขาอย่างมั่นใจ
"ฉันพอต่อสู้ได้บ้าง แผนนี้น่าจะสำเร็จนะ"
"มันต้องสำเร็จแน่คุณหนู ผมยังฟิตนะ"ฉันหัวเราะออกมานิดๆกับความมั่นใจของวิลเลี่ยม พวกเรานั่งกินกันไปเรื่อยๆ จนฉันส่งสัญญาณ
'เริ่มแผนได้'
"เอ่อ นายฉันขอน้ำดื่มเพิ่มหน่อยสิ"ฉันหันไปบอกมาเฟียที่ยืนคุมเราหน้าห้องขัง
"ก็น้ำลายในปากเธอไง"
"นาธานจะว่ายังไงถ้านายดูแลฉันไม่ดี อย่าลืมสิ เขาอยากเก็บฉันไว้เป็นของเล่นของเขานะ"
"เออ! เดี๋ยวเอามาให้!"ลดไปหนึ่งแล้ว ฉันมองไปที่ลูกน้องอีกคนที่ยืนหันหลังให้ลูกกรงห้องขังฉันค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆเขา สายตาเบนมาอยู่ที่ปืนที่คาดไว้ตรงเข็มขัดของเขาฉันต้องเอาปืนนั้นออกมาให้เร็วที่สุด ต้องอย่าให้พลาด ไม่นานคนที่ไปเอาน้ำก็กลับมา ในมือถือขวดน้ำไว้สำหรับพวกเราสามคน วิลเลี่ยมย้ายไปยืนอยู่หลังประตู ซึ่งเป็นประตูเหล็กสีดำทึบพวกนั้นจึงมองไม่เห็นเขา
จังหวะที่ลูกน้องคนนั้นเปิดประตูและเดินเข้ามาได้ไม่กี่ก้าว วิลเลี่ยมก็จัดการดันประตูเข้าหน้าชายคนนี้อย่างแรงจนสลบไป เป็นจังหวะเดียวกับที่ฉันยื่นมือออกไปล็อกคอลูกน้องอีกคนที่ยืนหันหลังให้อีกมือของฉันดึงปืนที่เอวของเขาออกมาได้สำเร็จ วิลเลี่ยมออกไปล็อกตัวผู้ชายคนนี้จากด้านหน้าและลากเข้ามาในห้องขัง ก่อนจะสับท้ายทอยเขาให้สลบไป ทนายแบรนตันคลำหากุญแจตามกางเกงของชายทั้งสองก่อนจะยื่นให้วิลเลี่ยม ฉันช่วยทนายแบรนตันให้ลุกขึ้นยืนและพาเดินออกมาจากห้องขัง วิลเลี่ยมจัดการล็อกประตูขังผู้ชายสองคนนั้นไว้
YOU ARE READING
I'm Rich (Perfect Stranger 2)
Teen Fictionไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงหากเราต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง ไม่แน่คุณอาจโชคดีมีเพื่อนร่วมทางไปกับคุณแต่...คุณจะคิดยังไงเมื่อคนที่ก้าวเข้ามาชีวิตคุณเป็นมาเฟีย?.... "ฉันอยากให้เธอกล้าที่จะรักฉันบ้าง เรื่องบาดเจ็บล้มตายมันเป็นธรรมดาของพวกเรา แต่อย่างน้อ...