19
Cameron's part
"ไม่!!!! เอมิลี่!!!! ไม่ๆๆ" ผมร้องครวญครางเหมือนคนบ้าพลางกอดเธอไว้
"รถพยาบาลกำลังมา"ริคบอกผมแต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากผู้หญิงที่ผมกอดอยู่ ผมสิที่ควรเป็นคนปกป้องเธอ
ตุบ!
ผมหันไปตามเสียง ก็พบนาธานที่ตอนนี้เข่าทรุดลงกับพื้น ดวงตาเบิกโพลง
"ไม่จริง ฉันไม่ได้ทำร้ายเธอ"นาธานพูดแบบนี้วนไปวนมาพลางส่ายหัว
"พ่อฮะ ฝากเอมิลี่ด้วย"พ่อพยักหน้าก่อนจะเดินมารับตัวเอมิลี่และเดินออกไปจากห้องพร้อมกับมาเฟียอีกจำนวนนึง ผมหันไปมองนาธาน
"ฉันไม่รู้ว่าแกรู้สึกยังไง แต่สำหรับฉัน ฉันอยากจะฆ่าแก"ผมยกปืนขึ้นเล็งไปที่นาธาน
"เอาสิฆ่าฉัน! ฉันมันไม่เหลือใครแล้ว!"
"..."
"ฆ่าฉัน! ได้โปรด"
"แกรู้มั้ยว่าตอนนี้แกน่าสมเพชขนาดไหน? นาธาน"ผมเล็งปืนไปที่นาธาน ขึ้นนกปืนและยิงไปที่ขาของมัน นาธานร้องออกมาอย่างเจ็บปวดพลางจับขาตัวเอง
"อันนี้สำหรับเอมิลี่ ที่แกทำกับเธอฉันจะไม่ฆ่าแกเพราะเอมิลี่ขอไว้ เธอไม่อยากให้ฉันเลวเพราะแก"หลังจากนั้นผมก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อีก ผมเดินไปตรงหน้าไอ้นาธานและจับคอเสื้อมันขึ้นก่อนจะชกที่หน้ามันอย่างแรง ผมชกไปเรื่อยๆจนเลือดท่วมหน้ามันแต่ผมก็ไม่สนใจ เรียกได้ว่าความโกรธเข้าครอบงำหมดทุกส่วนในร่างกายของผม
VOCÊ ESTÁ LENDO
I'm Rich (Perfect Stranger 2)
Ficção Adolescenteไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงหากเราต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง ไม่แน่คุณอาจโชคดีมีเพื่อนร่วมทางไปกับคุณแต่...คุณจะคิดยังไงเมื่อคนที่ก้าวเข้ามาชีวิตคุณเป็นมาเฟีย?.... "ฉันอยากให้เธอกล้าที่จะรักฉันบ้าง เรื่องบาดเจ็บล้มตายมันเป็นธรรมดาของพวกเรา แต่อย่างน้อ...