12.Bölüm-yetimhane

433 31 7
                                    

Sabah kimseye görünmeden evden çıktık çünkü biliyorum mutluluğumun bozulacağını herkesin bu ilişkiye karşı çıkacağını ama ben vaz gecmiycem asla

******************************

Yetimhaneye girdik ve çocuklar ile tanıştık

X:Miray abla siz sevgili misiniz

Öğretmen:çocuklar çok ayıp

Hepsi o kadar tatlı ki bunları nasıl bırakıyorlar anlamıyorum madem bakamıycaksınız niye doğruyosunuz. Gözüm kapıdan çıkan çocuğa takıldı bende hemen arkasından çıktım 9-10 yaşlarındaydı

Miray:merhaba ben Miray

Emre:Sana adını soran oldumu

Miray:küçük bey fazla sertsiniz böyle sizi kimse beğenmez

Emre:sanane hem sen niye benimle konuşuyorsun burdaki herkes benden nefret ediyor senin annen bir sürtüktü diyolar

Miray:şşt sen öyle şeyler düşünme onları takma umursamaz ol yoluna bak tamam mı hayatın kuralı bu ama sen hâlâ adını söylemedin

Emre:amma meraklısın ya Emre benim ismim

Miray:evet Emrecim artık içeri girsek mi

dedim benden önce davrandı ve önüme geçti

Miray:kızlara öncelik vermelisin

Emre:Siz değil misiniz bize yolumuzu gösteren erkek erkektir diye ağzımızla kuş tutsak yaranamıycaz be

Bu yaşta olmasına rağmen sert bir çocuk

İçeri girdiğimde Fatihin etrafında bir sürü kız çocuğu vardı. Aslında bu görüntü çok hoşuma gitmişti

X:Sevgilini aldık Miray abla

Dedi gülerek bende sempatik bir şekilde

Miray:rahat bırakın bakiyim sevgilimi

diyerek Fatihin arkasından sarıldım

Öğretmen:çocuklar uyku saatiniz geldi hadi herkes yataklara hem Miray ablanız ve Fatih abiniz size masal okur

Dedi çocuklar oflaya oflaya yerlerinden kaltı ve odaya girdi bizde el ele arkalarında girdik burası öyle herkes için ayrı oda olan yetimhanelerden değildi.

******************************
X:Fatih abi sen anlatsan ne olur ya

Evet yarım saattir Fatihi masal anlatmaya ikna etmeye çalışıyoruz

Fatih:tamam tamam başlıyorum

Dedi ve boğazını temizledi

Fatih:Bir zamanlar bir prens varmış babası kralmış haliyle tum ülke onlara hizmet ediyormuş bir gün bu prensin karşısına çok güzel bir prenses çıkıvermiş ama öyle böyle değil onun babasıda tanıyormuş bu güzeli . Bir gün bir cadı etrafından yetiştirilmiş bir demet gül gelmiş prensese o gülü koklayım derken dikeni eline datar kız hasta olur en iyi doktorlar gelir ama olmaz en sonunda prens gelir yaralı parmağını öper ve kız uyanır ve prense aşık olur onun hayatını kurtaran biri onu mutlu edeceğine inanır ve mutlu mesut yaşamışlar.

Hayran bir şekilde onu dinliyordum çok seviyorum ama aklımda hep bu akşamkı olacak olan kıyamet var biliyorum karşı gelecekler bu ilişkiye belkide çoktan onayladılar ama korkuyorum

Fatih:hadi gidelim

Dedi ve dışarı çıktık ama Fatih arkamda değildi biraz sonra geldi

Miray:nerdesin sen!

Fatih:bağış yapmaya gittim güzelim hadi eve gidelim bakalım bizimkilerin tepkisi ne olacak

Miray:Ben korkuyorum

Fatih:Korkma bitanem hiç bir şey olmayacak biz ayrılmayacaz

Arabaya bindik ve yola koyulduk

******************************

Eve yaklaştığımızda telefonum çaldı arayan abimdi

Fatih:hoparlöru aç

Telefonu açtım

Koray:Fatihide al çabuk eve gel görüşücez sizinle

Dedi ve kapadı gözümden yaşlar çoktan akmaya başlamıştı bile biliyordum işte hep bir aksilik çıkacağını mutluluğumun yarıda kalacağını beni saran kolları sım sıkı sarıldım. Biraz sakinleşmiştim fısıltı ile

Fatih:Seni seviyorum

Yola devam ettik evin önünde durduk ve arabadan indik ve elini uzattı bir an bile düşünmeden tuttum ve içeri girdim

Koray: Ne demek bu Miray nasıl böyle bir şey yaparsınız bide el ele tutuşup karşıma mı geliyorsunuz ya sen Fatih sen benim en yakın arkadaşımsın

Fatih:Koray ne bu tepki anlamıyorum kötü bir şey yapmadık

Koray:susun Miray şimdi bir seçim yap ya ailen ya Fatih

Miray:sen nasıl beni seçim yapmaya zorlarsın ben seçim yapmam kalbimi ikiye bölemem

Abim kolumu kavradı ve odaya götürdü beni orda bıraktı kapıyı kilitledi ve GİTTİ beni bıraktı ve gitti.

******************************

Artık dayanamıyorum kesik kesik soluyordum camı açtım ama olmuyor

Koray'dan

Neden bu kadar tepki gösterdim ki sakinleşip aşağıya indim

Fatih:nerde Miray

Koray:ağır ol bakalım biraz sakinleşsiz odadan çıkarıcam

Fatih:Koray niye bu tepki sen bana hiç mi guvenmiyorsun hadi beni geçtim Miraya güven---

Koray:kardeşimi üzersen canına okurum

Dedim ve sarıldım herkes şok tabi kimse beklemiyordu bunu. Birden bir patırtı oldu hepimiz yukarı koştuk

Eda:Miray iyi misin

Ses yok

Koray:Miray!!

Eğer ona bir şey olursa kendimi asla affetmem. Nerde şu lanet olası anahtar Fatih dayanamadı ve kapıyı kırdı. Benim dokunmaya kıyamadığım meleğim yerde kanlar içindeydi ve kırık bir boy aynası. Astım hastası olduğu şimdi aklıma geliyordu kendime geldim Miray Fatihin kucağındaydı

******************************
Çok şükür ki bir şey yok ama Miray hâlâ uyanmamıştı camdan onu izliyordum Fatih yanındaydı ben girememiştim Miray o güzel gözlerini açtı ve bizimkiler hemen doktoru çağırdı muaniye ettikten sonra hepimiz içeri girdik

Miray:senin ne işin var burda senin yüzünden ne haldeyim ben defol burdan

Dedi dışarı çıktım duvara yaslandım ve gözümden bir kaç damla göz yaşı damladı bizimkiler dışarı çıktı ve beni çağırdığını söylediler bende hemen içeri girdim

Miray:neden yaptın

Koray:Çünkü seni kimse ile paylaşmak istemiyorum hiç bir erkek seni benden fazla sevmesin istiyorum

Miray:gel buraya salak

Bölüm sonu!!

Nasıldı canlar?

Bu bölümKayakesenimm e ithafen

Neden biz.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin