1. bölüm

20 0 0
                                    

KORKUT ...

Ada beni sahil kenarındaki cafe ye çağırdı. Benimle konuşması gereken şeyler varmış. 1 hafta sonra okullar açılıcak ve üniversiteye başlicaz. Evde Yeliz 'e (hizmetçimiz yeliz) "ben çıkıyorum , annemlere söyle " dedim . "Tamam Korkut bey " dedi. Telefonumu alıp çıktım . Ömer 'den ( şoför ) anahtarımı alıp garaja gittim . Arbamı çalıştırıp **** cafeye gittim.
Geldiğimde Ada ' nın oturduğu masada bi adam vardı ve Ada ile konuşuyordu. Masaya geldim . Ada üzgün bir şekilde bana bakıyordu. "Ne oldu Ada " dedim. Ada "ben y-yapamıcam . Olmaz Üzgünüm ayrıldık ." Dedi. Ben bunları duyduktan sonra sinirlenmiş ve masayı dağıtıp gitmiştim . Arabama hışımla binip gaza yüklenmiştim .
Çıldırıcam sanırım. Bir marketin önünden geçerken önüme bi kız atladı. Sarı  saçlıydı. Onu görünce korktum frene bastım ama durmadı. Bir anda bi çığlık duydum. O-ona çarpmıştım. Hemen arabadan inip onu arabaya aldım.

EYLEM...

Gözlerimi açtığımda başımda bi adam vardı. Endişeli gibiydi. Uyandığımı görünce "şükürler olsun . İyi misin ? " dedi. "İ -iyiyim . Su verebilirmisin ?"dedim . Hemen verdi . Başım sızım sızım sızlıyordu. Ona "nerdeyim ben ? Siz kimsiniz ?"diye sordum . Çok korkmuştum. "B-ben size yanlışlıkla şey .... yani... çarptım . Çok ama çok özür dilerim . Bu arada ben Korkut " deyip elini uzattı . "Bende Eylem " deyip elimi uzattım . "Ne zaman çıkıcam ? Biliyormusunuz ? " diye sordum . "Bu akşam çıkıcakmışsınız " dedi .
"Tamam , Teşekkürler ". Başını sallayıp çıktı.

Üzgünüm 1. Bölüm de olayı anlatıp bitirmeyi düşndüm . 2. Bölüm daha uzun olacak.

UNUTMA BENİMSİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin