UÇURUM

İNTİKAM

Evet yerde hareketsiz yatan benim meleğimdi peki ne oldu ona ?

+ " Ne oldu biri bişey söylesin . Lütfenn .. "

- " Araba çarptı "

Annemi gördüm bir sandalyeye oturtturmuşlardı ve kendinde değildi . Göz göze geldik ..
Bana masmavi gözleriyle çok şey anlatıyordu . Anneydi oda evladına zarar gelsin istemezdi .
Annemin bakışlarıyla beraber döndüm arkamı ve duvara sertçe vurdum

+ " Kim o ! Kimm!! Getirin buraya"

- " Vuran kişi kaçtı "

Kaçtı ... Kaçtı mı ? Nasıl olur böyle birşey .
Beynimden vurulmuşa döndüm . Kulaklarım çınlıyordu . Neydi bu beynimdeki ses ? Korku , endişe , öfke.. ??
Nefes alış - verişim değişti burnumdan hızlıca soluyordum. İçimde 2.kez kaybetme korkusu vardı..

Ambulans gelmişti aldı Çiğdemi neyseki durumu iyi gibi görünüyordu . Annemide onunla beraber ambulansa bindirdiler .
Eğdim kafamı çöktüm duvarın dibine dirseklerimi istemsizce başıma götürdüm
Ne yapmalıyım ? Nasıl bulacağım çarpan şerefsizi ?

Ambulansın kapısı kapandıktan sonra dar ve uzun sokaktan yavaşça ilerlemeye başladı . Yerdeki toz taneleri tekerlek darbeleriyle beraber etrafa saçılıyordu . Köy olduğu için asfalt ne arasın ki ..
' Allahım yardım et '

- " Çakır abi ben çarpan arabayı gördüm "

Mahalle çocuklarından biriydi . Pek gördüğüm söylenmezdi ama beni tanıyordu demek ki ..
Hemen doğruldum ve gözlerini gözlerimle buluşturdum .

+ " Konuş !"

- " Buz mavisi Fıat Palio "

Fıat palio mu .. Bu civarda tanıdığım tek bir kişinin bu marka arabası var
' Kardeş gibi bildiğim fakat sevdiğim kızın bana tercih ettiği biri '
İnşallah o değildir yoksa öldürürüm onu ..
O lanet günde onları yakaladığım gün çok kötü kavga etmiştik ve ben onun parmaklarını teker teker kırmıştım . Ona gerçek acıyı tattırmak istemiştim ama bilmiyordum ki en büyük acıyı kendimin tattığını..

+ " Plaka ? "

- " Görmedim abi "

Bu kadar bilgi bana yeterdi .

Mahalleden arkadaşların hepsi olayı duyup yanıma geldiler .

Semih ; + " Bunu kim yaptıysa halledelim işini Çakır "

+ " Birinden şüpheleniyorum "

Semih ; - " Kim ?"

+ " Umut "

Fuat ; - " Bence poliside alalım öyle beraber arayalım onu "

Turgut ; + " Hayır emanetler yanımızda zaten işimizi kendimiz hallederiz "

Doğuş ; - " Yürüyün lan gidelim basalım evini "

Kendimi değerli biri hissettim . Arkadaşlarım yanımdaydı ve güveniyordum hepsine . Kafam karışıktı ama içimde eğer o yapmışsa " İNTİKAM " duygusu ağır basıyordu .
Annem ben küçükken dizlerine yatırır saçlarımı okşardı ve bana hep ' Bu hayatta kimsenin canını yakma yoksa seninde canın yanar derdi '
Peki ben neden böyle oldum neden içim şuan patlamaya hazır bomba gibi .. Neden ?
Ne oldu bu kadar hissizleşmemin sebebi ne ?
Babamın ölmesi mi ? Kollarımın olmayışı mı ? Deliler gibi sevdiğim kızın beni sırtımdan vurması mı ? Ve Çiğdeme çarpan araba mı ?
Düşündümde hissizleşmek için tam da doğru zamanlardayım .

- " Hazırlayın emanetleri gidiyoruz . Polise falan haber vermek de yok . "

Annemi arattırdım ve işimin çıktığını söyledim
Yine aynı cümleyi söyledi bana
' Kimseye zarar verme '...

"Kurban olurum sana" diyip kapadım telefonu

' Allahım tamda kollarımın işime yarayacağı zamandayım bana yardım et '..

☆Noot ;☆ yorumlarınızı ve oylarınızı esirgemeyin lütfen umarım beğenirsiniz bu bölümü
Sizleri seviyorum