Μια Απλη Φαν?

Κεφαλαιο 6

Το επόμενο πρωι ξυπνησα απο τον ήχο του κινητού μ. Είδα την ωρα. Ηταν 11. Είδα πως με επερνε η Ελλη και το σηκωσα.:

Ε:έλα κολλητουλα μ!
Ελλη: καλημέρα αγάπη μ
Ε:τι κνς?
Ελλη: κλ υ?
Ε:κλ.
Ελλη: έχω κάποιον που θέλει να σου μιλήσει.

Εγω παραξενευτηκα.

Αγν: ναι?

Αναγνωρισα την φωνή τ. Ηταν ο Βαγγέλης!

Ε: έλα βαγγελη!
Β: αναγνωρησες την φωνη μ εεε?
Ε: φυσικά! Χιλιομετρα μακρυά θα αναγνωριζα την φωνη σ.

Το είπα αυτό και χαχανισα απο αμηχανεια. Εκείνος μάλλον το κατάλαβε.

Β: εειι μην ντρεπεσε.
Ε: μα πως τα καταλαβαίνεις όλα?!
Β: έχω τον τροπο μ.
Ε: συγγνώμη πρεπει να κλείσω. Τα λέμε μετα.
Β:οκ

Του το έκλεισα γτ δεν είχα τι να του πω.

Πέρναγε ο καιρός και δεν είχα μιλήσει με εκείνον απο τοτε. Εν το μεταξυ είχα σταματήσει να είμαι νοιζερ και Vkator γτ δεν μπορουσα να αντεξω μακρυά τ.

Μια μέρα αποφάσισα να βγω μια βόλτα στα μαγαζιά. Καθώς προχωρουσα έπεσα πανω σε κάποιον.

Αγν: συγγνώμη δεν κοιταγα που πήγαιναν
Ε: δεν πειράζει.

Γύρισαν και τον κοίταξα... Δεν πίστευα αυτό που έβλεπα! Ηταν ο/η....