Μια Απλη Φαν?

Κεφαλαιο 4

Ειχε ερθει η ωρα να πάω στο παρκο για αυτό ετοιμάστηκαν και πήγα.

Στο παρκο τον είδα να με περιμένει μαζί με την Ελλη.

Ελ: Ελα αγάπη μ τι κανεις?
Ε: κλ υ?
Ελ:κλ

Και αγκαλιαστηκαμε. Μετα αγκαλιασα και τον Βαγγέλη και είπα στην Έλλη:

Ε: εσύ να Φίλας τσιλιες. Αμα δεις κανέναν γνωστό τον γονιών μ η τους γονεις μ φωναξαμε. Οκ?

Ελ:οκ😉

Πήγα με τον Βαγγέλη και καθησαμε σε ενα παγκάκι. Μιλαγαμε για διάφορα πραγματα και γελαγαμε. Αυτή την ωραία ατμόσφαιρα χάλασε η φωνη της Ελλης:

Ελ: Μαρίνα! Γρηγορα! Ο μπαμπάς σ!
Ε: ιιιιι!😱😱 Βαγγέλη φύγε!

Ο Βαγγελης έφυγε και εγώ πήγα κοντά στην Ελλη.

Ελ: αυτός ο μπαμπάς σ δεν είναι?!
Ε:ναι
Ελ: αλλά αυτή που φιλάει δεν είναι η μητέρα σ.
Ε:ιιιι όντως! Ρε λες να την απατάει?!
Ελ: Κολλητουλα μ πας καλά?! Εσυ τι νομίζεις?!
Ε: Εχεις δίκιο. Θα πάρω την μητέρα μ

~τηλεφωνο~

Μαμά: ναι?
Ε: έλα μαμά. Ο μπαμπάς είναι εκεί?!
Μ: Οχι τον φώναξαν στη δουλεια για έκτακτο περιστατικό (ο πατέρας μ είναι χειρουργός). Τι τον ήθελες?!
Ε: Εμμ... Τπτ. Μπορείς να έρθεις στο παρκο?!
Μ:ναι αλλά γτ?!
Ε: έλα εδώ και θα δεις.

~τελος τηλ~

Μετα απο 5' ειρθε η μητέρα μ.

Μ: τι με ήθελες?!
Ε: για κοιτά εκεί.

Της είπα και εδειξα με το χερι μ το σημείο οπου ηταν ο μπαμπάς μ με εκείνη την γυναικα και φιλιοντουσαν.

Μ: Ωχ θεέ μ! Δεν είναι αλήθεια αυτό που ζω!

Την είδα να τους πλησιάζει.

*Μεριά Μάμας μ*

Μου εδειξε η Μαρινα τον Γιώργο (έτσι λέγεται ο μπαμπάς της Μαρίνας) που φιλιοταν με εκείνη την τσουλα. Δεν αντεξα και πήγα και του εχωσα ενα χαστούκι:

Ε: Είναι που με αγαπάς ε?!
Γ: Αγάπη μ παρεξήγηση!
Ε: τι παρεξηγηση! Παίρνω την Μαρίνα και φευγουμε! Αυτό ηταν θελω διαζύγιο!

Του είπα κι έφυγα

*τέλος μερ Μάμας μ*

-μεριά μ-

Την βλέπω να έρχεται νευριασμενη προς το μερος μ.

"Ελα σήκω και πάμε σπίτι να φτιάξουμε τις βαλίτσες μας. Θα πάμε Θεσσαλονίκη στην μητέρα μ" την ακούω να μ λέει.

"Εντάξει"της λέω "αλλά περιμενε να χαιρετησω πρωτα την Ελλη"

"Κλ"

Γυριζω προς την Έλλη και αγκαλιαζομαστε για τελευταια φορά ( κολλητουλα μ να μην μας τύχει ποτε αυτο,οκ?).