SARMAŞIK

2-BÖLÜM: KOMŞU ZİYARETİ Mİ?

Multimedya: Cameron Dallas -EMİR KARAYEL

Nisan yağmurları artık gök yüzünden damlayarak inerken ben camımın kenarında kahvemi yudumluyordum. Oturduğum koltuktan kalkıp kitaplıktaki raftan bir kitap alıp yerime geçtim.

Kitabımın 1. sayfasını okuyamadan annem aşağıdan sesleniyordu:

" -Miraa ! "

Ne yazık ki,
Kitabıma başlayamadan Annem bana bitirtmişti.
İçimden oflayarak kitabı çalışma masasının üzerine bıraktım, aşağıya indim ve annemin yanına mutfağa gittim.

"-Efendim anne."

"-Mira yeni komşumuzu ziyareye gidelim mi ? "

Yani şimdi yeni komşularımızı ziyarete gitmekte nereden çıkmıştı ki biz bir komşu ziyaretine şu ana kadar gitmemiştik annemdeki bu soruyuda bana sorması daha da şaşırtıcıydı. Ve bizi davet etmişlerdi.

Bizi davet etmişletdi derken annem misafirlik yerine genelikle dernek gibi yerlere gitmeyi daha çok seviyordu. Ve öyle yerlere giderdi.
Demek ki annem misafirliğede gidebiliyormuş annemi yanlız bırakmayayım.
Canım zaten sıkılmaya başlamıştı. Yapacak bir işimde yoktu.
Annemi zaten kıramaz yada hayır diyemezdim.

Anneme bakıp

"-Tamam anne gidelim."

Annem

"-Tamam o zaman hazırlanda çıkalım."

Kafamı sallayıp yukarı odama çıktım.
Dalabımın kapağını açıp ne giyeceğimi düşündüm.

En çok sevdiğim Bol buzmavisi gömleğimi altımada siyah dar pantolonumu ayakkabı olarakta mavi converslerimi giydim saçlarımıda düz ve uzun olduğundan öylece bırakıp salona indim.

Annem daha hazırlanmamıştı. Bende koltuğa oturup annemi beklemeye başladım.
Merdivenlerden ses geldiğinde arkamı dönüp anneme baktım.

Üzerine füme rengi bir gömlek altınada üst taraftan dar paçaları bol olan siyah kumas pantalon ayakkabı olarakta sade siyah önümde kurdelası alan babet giymişti. Tamam annem normaldede böyle şıktı ama bu gün daha sade ve güzeldi.

Annem bana bakıyor bende anneme sessizliği bozan annem olmuştu.

Annem

" -Neden öyle bakıyorsun Mira kötü mü olmuş?"

Annemi şuan ilk defa bana fikrimi soruyor birde üzerindekilerden emin değildi şaşırmıştım. Çünkü annem her zaman giydiklerinden emindir fikir alamayı sevmezdi. Bu gün annemde bir tuhaflık vardı.

Sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

" -HADI HAYIRLISI ! "

Annem

" -Mira bi şey sordum "

İçimden gülümsüyordum.

" -Anne gerçekten mükemel olmuşsun"

" -Hadi o zaman çıkalım geç kalacağız ayıp olacak kadına"

Annem önden ben arkadan kapıdan çıktık
Yağmur dinmişti.

Ev karşımızdaki vilaydı.
Evleri bizimkinden biraz büyüktü.
Annemle kapıya geldiğimizde zile bastık ve beklemeye başladık ardından kapı açıldı.
Ve karşımızda evden görevli bir kadın çıktı.