Multimedya: Barbara Palvin -KUMSAL SERTTAŞ
Gözerimi hafifçe açtığımda, her şey bulanıktı. Nerde olduğumu bilmiyordum. Tek bildiğim şey sağ bacağım 'daki acıydı. Gözlerim net görmeye başladığında ,yanımda gördüğüm Doktor ,hemşire ve Emir di. Hemşire olan kız bana serum takıyordu. Doktorsa Emirle bir şeyler konuşuyordu.
Hemşire
" Doktor bey hastamız kendine geldi."
Doktor yanıma yaklaştı ve gülümsemişti. Emirde aynı şekilde tebessüm etmişti. Ben bana ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
Doktor
"Evet endişelenecek bir şey kalmadı. Küçük kızımız kendine geldi.
1 saat kadar sonra serumu biter ve o zaman çıka bilirsiniz."
Doktor söyliyeceklerini söyleyip odadan ayrılmıştı. Emir'se bana değişik bir şelilde bakıyordu.
Mira
" Neden öyle bakıyorsun ne oldu bana?"
Emir
" Bir evin balkonuna tırmanırken yere düştün sonra bende seni hastaneye getirdim."
Şaşkın bir şekilde Emire bakıyordum. (●__●)
Mira
" Ben kimsenin balkonuna tırman mıyordum orası kendi evimiz."
Emir
"Sizin evinizin kapısı yok mu ? "
Ay bu bana neden sarmaşık diyor ki?
Emir' e bakıp îçimden küfürler savuruyordum ama canım çok yanıyordu.
Mira
" Ay ben bilerek ballondan çıktım sanki"
Diyerek kıkırdadım biliyorum saçma ama bu çocukla uğraşmak bir farklı oluyor.
Emir
" Tabi tabi anladım ben seni 'Doktor kendi haline bırkın dedi.' "
Aaa delini zoruna bak benim le alay etmeyi nasılda başarıyordu. 'Pislikkk'*
HEP EMİRİN YÜZÜNDEN BU HALDEYDİM...
Ama ben bunları Emire söyleseydim daha fazla alay konusu olurdum. Şuan Kumsala çok ihtiyacım vardı. Bian önce taburcu olup eve gitmek istiyordum.
Mira
"Ben ne zamamn çıkacağım buradan?"
Emir
"Birazdan serumun biter ve bende senden kurtulurum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARMAŞIK
ChickLitAnlayamıyorum kendimi, sanki hiç bir şey onun gülüşü kadar gerçek değildi. Ailelerinin zoruyla tanışmışlardı. İkiside birbirinden farklı karakterlere sahipti biribirlerini zıt kutup gibi çekiyorlardı. Git gide birbirlerine bağlanıyorlardı. Aslında...
