Gidiyorum

3

Taksi yolun karşısında durmuştu. İndikten bir saniye sonra Esma tekrar aradadı;

"Kanka gelebiliyor musun?"

"Yolun karşısındayım"

"Tamam canım içeri gel biraz

konuşalım sonra birlikte döneriz."

"Olur canım"diyip kapattım ve üst geçite doğru yöneldim. Bu sırada anneme haber vermek için tekrar telefonu elime aldım. Olayları yazdıktan sonra mesajı yolladim. Bu arada anneler kutlamadan sonra Afyon a 2 haftalığına termale gittiler. Cafenin önüne geldiğimde tekrar saçımı düzeltip içeri girdim. Kısa zamanlı bir şok geçirdim. Balonlar,konfetilet,onlarca insan ve çığlığım. Nerden baksan 200 kişi vardı. İnanmıyorum. Konfetiyi patlatanlardan biri yakın arkadaşım Doğuş,diğeri ise benim sevdiğim çocuk. Aslında onu sevdiğimi biliyor ama birşey yapmıyor. Her neyse önce Esmaya,sonra Ece ye ,Doğuş a ve daha sonra Metehan a (sevdiğim kişi) (bay sırık) sarıldım. Kocaman sımsıkı sarıldı. Kokusunu ciğerime kadar çektim. Oda aynısını yaptı. Bugün bi harika.

Ama sorun şu haberim olsa daha güzel giyinirdim. Her neyse şükür ki elbise giymiştim. Ben herkese sarılıp teşekkür ederken bi yandan hediyelerim çoğalıyordu. Dj loş bir müziğe geçtiğinde ben benim için yapılmış yere geçip koltuğa oturdum. Tam o sırada Metehan yanıma geldi ve

"Bu dansı bana lütuf eder misin?" dedi. Çok şaşırdım. Başımı olur anlamında salladım. Ve konuşmaya ben başladım

"Geldiğin için teşekkür ederim."

"Rica ederim,seni böyle bi günde yalnız bırakmadım" dedi. İçimden sanki her zaman yanımdasın diye geçirirken birde bocaladım ve ayağına bastım.

"Ben çok çok özür dilerim. Gerçekten yanlışlıkla oldu." dedim. O ise gamzesini göstererek güldü. Bi yandan şaşırıyodum. Okulda yüzüme bile bakmayıp,beni sevmeyen çocuk ne ara değişti. Allahım nolur hep böyle kalsın.

Müzik bitmişti. Çok kısa müzikler yapıyorlar. Daha sonra kızların yanına gittim. Ve ne konuştuğumuzu sordular. Ve evet pek bisey konuşmadık. Sadece gözlerinin içine bakıp bi müddet sonra omzuna yatıp dansa devam ettik. Of ne kadar mükemmel. Daha sonra kapıdan Gaye girdi. Canım arkadaşım süslenmekten geç kalmıştı. Elinde bi kutu ile koşup bana sarıldı. Ve doğum günümü kutlayan geç kaldığı için özür diledi. Onlar konuşurken bende gelenlerle sarılıyodum.

Bu arada bu okula gelip, gelenleri tanıyalı daha 8 ay oldu. Diğer okulda 7 yıl geçirmiştim. Ve kardeş dediğim insanlarda kavga edip ayrılmıştır. Kıskançlıktan ne yapacaklarını şaşırıp bana iftira attılar. Düşmandık artık. Bunlar aklıma gelince birden gözlerim doldu. Uzaklara dalmış olmalıyım ki Metehan masama gelmişti. Birden korktum. Gelip hediyesini verdi. Açtığımda sevinç çığlığı atabilirdin. Ünicor peluşu almıştı. Allahım çok mutluydum. Birden boynuna atlayıp sarıldım. Oda karşılık verdi. Tam o sırada yine fotoğrafımız çekildi. Tıpkı dans ederken çekilmiş fotoğrafımız gibi bunuda Esma çekmişti. Bu kız bi mükemmel.

Bi müddet sonra ortadaki masalar kaldırıldı. Esma müziği durdurarak. Birşeyler söylemeye başladı.

"Hepiniz geldiğiniz için teşekkür ederim. Bugün benim bitanemin doğum günü. Ve ben onu tahmin edemeyeceğimiz kadar çok seviyorum. Biraz çatlak falan ama her hali kendi. Birlikte vakit geçirmek çok eğlenceli." dedi. O an çok utanmıştım. Herkes bana bakıyordu. Ay bi kızı yiycem. Daha sonra " Lafı uzatmadan diğer süprize geçiyorm" dedi ve bilgisayarın oynat tuşuna basıp benide ortadaki boş kısma aldı. Ve bizim birlikte olduğumuz fotoğraflarla bi slayt gösterisi hazırlamıştı. Arka fon müziği de "Taner Çolak-Mutlu Ol Doğum Gününde" idi. Müziğin çok hoş ve hüzünlü bi havası vardı. Fotoğraflara bakınca kocaman gülümsüyordum. Ve işte hazin son. Dolan gözlerimden sonda yaşlar akmaya başlamıştı. Gelip sarıldı. Off ben sanırım ilk defa mutluluktan ağladım.

Arkadaşlar hafta içi telefona el koyuyolar pek yazamıyorum kusura bakmayın. Ama söz hafta sonu telafi ederim. Bu arada isteğiniz üzere bölümleri biraz daha uzattım. Umarım beğenirseniz