Benim Gökyüzüm

Biraz

Vazgeçmek kolay değil. Bilirim. Bi anda kopamazsın hayattan. Bi anda kopamazsın hayallerinden. Bi anda silip atamazsın kalbindekileri, aklındakileri. Anıları bir çırpıda silemezsin. Unutursun elbet. Ama unutmak vazgeçmek değildir. Birisini unutunca her şey bitmez. Vazgeçemediğin sürece o hep seninledir. Kalbini ağrıtır belki, belki dalgın olursun, belki umursamaz.. Hepsinin altında o vardır aslında. Vazgeçemediğin. Bir türlü silip atamadığın. Acı çekersin. Acılara boğulursun koskoca dünyada. Sabredersin, sabredersin.. Ama gün gelir gerçekten pes edersin. "Kahretsin, vazgeçemiyorum! " diye sessiz çığlıklar atarsın. Sonra bunlar artık dolup taşar. İçine sığmaz olur bu acı. Gökyüzüne de sığdıramazsın. Dar gelir. O sonsuz güzelliğin içinde ne acılar dolanır.. Oturur düşünürsün. Sana acı veren birinden vazgeçememenin çaresizliğiyle bi sigara yakarsın. Sonra bi tane daha. Bir tane daha derken küllüğe de sığmaz acın. Dalga gibi. Büyüdükçe büyür. Artık sigara da dindirmez olur acını. Bi şarkı, bi sigara derken bir bakmışsın bitmişsin. Sigaran gibi.. Umutların gibi.. Gülüşlerin gibi.. Sen de bitmişsin her şey gibi. Hele başlamadan biten bir şeyler bitirmişse seni.. Bitmekten daha da fazlası bu. Tarifsiz bi nevi. Varlığını bildiğin ama tarif edemediğin bir şey gibi.. Acılarınla başbaşasın şimdi. Ağla, haykır, bağır, çağır.. İstediğini yap. Avazın çıktığı kadar inlet bu şehri. Hiçbir şey yolunda gitmiyor değil mi ? Aslında bakarsan tek gitmeyen şey bu. Bir hiçlik.. Herkes giderken "hiçbir şey" gitmiyor. Gitmesi gerekirken.. Şarkılarınla başbaşasın, kendinle, kalbinle, aklınla, sigaranla. Bira-z o, bira-z sigara ve bira-z bira.. Her şey yolunda...