YOU CHANGED ME, TO BE US

Chapter 2

Bea's POV

After the hell ride in the airplane, as usuall nagkainit nanaman kami ni Dad. Imagine, aalis na nga lang ako, hindi man ako asikasuhin. So no chpice, kay yaya nanaman ako nag-seek ng attention. Tapos kasabay pa noong masungit na Personal Assistant ni Mom, the hell, parang everyone na lang na makakasalamuha ko, nababadtrip ako.

Flashback:

Gumising ako ng maaga para, makapag paalam pa sana ako sa mga friends ko, pero hindi ko na kinaya kasi gahol sa time.  Pagkababa ko sa may staircases,  nakapatong yung visa,passport,and mga papel ko, and may nakasulat doon. 

''Here, have your safe flight, message your Mom, para masundo ka niya. Ingat-DAD

Nalungkot nanaman ako, wala man lang ''Ilove you'' and hindi pa siya nagpakita saakin. Alam niyo ba yung feeling na, you thought the person you loved,care for you pero for yun pala hangin ka lang niya, na pinapabayaan. Hindi ko naman masabi kay Mom kasi ang magiging line niya nanaman is ''It's for us naman''.

''Yaya, hindi po ako ihahatid ni Dad?'' Umaasa nanaman ako. lagi na lang.

''Ma'am may client daw po siya, nagbigay na lang po siya ng extra allowance'' Sagot niya.

''Ya, wala na siyang pakealam saakin, what's new diba? pero kasi umaasa ako na kahit, ngayong papaalis ako may makita akong pagbabago pero, its even worse''. Sagot ko na lang at pumunta na sa may dining table.

Naghanda si Yaya ng foods at nagtext naman,yung mga kaibigan ko. Maybe saka ko na lang sila rereplayan. Kasi baka kapag sinabi ko, hindi ako matuloy umalis.

From:Maddie

5:12am

Bro, night at my place were are u?

From: Maddie

5:12am

Bro, the is complete r u going?

From: Maddie

5:13am

Hey, what's wrong?

From: Maddie

5:13am

Maybe ur just asleep message me if you read this already.

From:Maddie

5:14am

It's been two days since we hangout with the gang. 

Maddie, is the closest friend I have, But for today, I think sasabihin ko na lang kapag ready na ako kasi ayaw ko naman sabihin na isa sila sa paglayo saakin ni Dad, that woud be offensive to them. Naligo na lang ako after kumain, hinanda ko yung mga bags ko and stuffs. Then habang chinecheck ko yung mga papers, pumasok si Yaya sa kwarto.

''Bea, don't ever think na, kapag walang pake sayo si Dad mo, pati rin kami. Here, accept this, uhmm nagisip kasi kami para sa birthday mo next month pero, I think mission abort na kami.'' Sabi niya at binigay yung isang box na naka wrap ng pang birthday.

''Thanks Yaya, Im going to miss you'' Sabi ko at yinakap si Yaya, siya lang ata naca-care saakin na hindi ko kamag-anak.

''And Bea, bago mo isuot, Si Dad mo nag-isip diyan'' Sabi niya before going out. Ngumiti ako, hindi ko mapigilang hindi umiyak.

After I close the door of my room, huminga akong malalim and went out.

I'm free, yes I'm free, but even my parents don't care for me. I'm free.

End of flash back.

''Good Morning'' Bati ko sa office ni Mom

Yinakap ko siya back then, napaluha ako, pero hindi ko naman pinahalata,

''Uh--mm, Ma'am alis na po ako'' Singit naman ni Belat girl.

''Ah. Bea, meet Jia, Jia meet my daughter'' Sabi ni Mom.

Nagsmile lang siya and as for me, tumango lang ako, sungit eh.

''Ah Jia, why won't you come sa house? Welcome dinner ni Bea?'' Tanong ni Mom sakanya.

''Tita, it would be my pleasure, kaso po kasi wala pong magbabantay kay Dad, tinawagan ko lang po kasi si Ate Jess, and knowing po si Jobok, masyado pa pong bata'' Explain ni ate.

''Ah, okay sayang naman, maybe Bea would come over sainyo, para makilala niya si Ariel'' Sabi ni Mom.

''Mom!!!'' Sigaw ko.

''Ma'am I don't think gusto niya po, knowing po na magara po yung suot niya, baka po she'll give up'' Tapang na sagot ko.

''The hell I care! Mom! Let me go home! I need to sleep'' Utos ko kay Mom.

Pinalabas na si Jia ba yun? At kakausapin daw ako ni Mom.

''Anak, be patient'' Paguumpisa niya.

''You need to change, Jia would be your mentor'' Sabi niya.

''What? Mom! Anyone na lang wag siya! I can't survive this.!'' Sagot ko naman.

''Yung kay Dad mo nga na survive mo in 2 years, kay Jia pa kaya?'' Tanong niya s if chinachallenge niya ako.

''Mom magkaiba yun!'' Sagot ko.

''Ano naman?'' Sabi ni Mom.

''Mom ang kulit naman eh, Si Dad mahal ko, si Jia? hindi and Hindi ko siya kilala!'' Pagmamakaawa ko.

''Kaya nga kikilalanin mo, mahirap ba yun Bea?, Please sa ikakabubuti mo naman ito eh'' Pagmamakaawa din ni Mom.

''Give me 1 day to decide, I hope hindi siya mag-give up'' Sabi ko kay Mom.

Nagsmile siya at sinabi bago ako umalis sa office niya.

''She'll change you anak'' Sabi niya and smiled.

The hell I care..