YOU CHANGED ME, TO BE US

Chapter 15

Bea's POV

2 days, since gumaling ako. Lahat ng taong nasa paligid ko including Jia. Bumalik na sa normal. She's currently working padin and at the same time nagbabantay. Ako naman, heto nasa balcony nagiisip ng mga stuffs for my birthday. Yes, birthday ko na kasi for 2 weeks, eh alam niyo naman si Mom, talagang gusto niya masaya ang lahat. Hindi ako makapagpili if Blue or Yellow yung theme. Yung venue if anong mga ilalagay. Wala talagang pumapasok sa kokote ko right now. I checked kung anonmg oras na and it's nearly 6:00pm. Wala naman akong kakausapin today nor appointment, kaya gusto ko sanang bisitahin ulet si Sir Ariel. Knowing na nalampasan niya yung dalawang theraphy niya. Inayos ko na lahat ng mga nasa harapan ko, mamaya ko na lang ulit asikasuhin. 

To:Jia

6:27pm

Asan ka?

From:Jia

6:28pm

Papuntang hospital? Wag ka munang gumala, baka mabigla. Mamaya sa hospital na bagsak mo.

To: Jia

6:31pm

Ur late, nasa kwarto na ko ni Tito.

Pagpasok ko, yun parin naman, quiet malinis parin yung room, si Jobok nagbabantay pero naka tulog sa sofa, kaya naman kumuha ako ng kumot doon sa cabinet. Baka lamukin, dagdag gastos nanaman.

Lumapit naman ako kay Tito Ariel. And yun parin siya, sobrang payat na niya, comparing sa nakita kong picture sa cellphone ni Jia noong isang araw. Pero amaze parin ako kasi, nakakapit parin siya for his family. Kahit akala na noong iba suko na siya. Lumalaban parin.

Umupo ako sa tabi niya, kasi may upuan naman doon. Kinakausap ko siya, kahit hindi man niya ako maintindihan o marinig, gusto ko lang na makilala niya ako, kasi parang nafefeel ko maging anak niya na din eh. Yung feeling na tatay ko na yung turing ko sakaniya. Sakaniya ko ata nakita si Dad. 

''Hi! Tito!'' Pagsisimula ko.

''Si Bea to Tito, alam niyo po, hangang hanga po ako sainyo. Napakalakas niyo po pala. Hindi pa po kayo bumibitaw, kahit masakit na mahirap na sa katawan niyo, hindi parin po kayo sumusuko.''

Kahit alam kong walang sasagot. Tuloy parin ako ng tuloy

''Sainyo po ata nagmana si Jia eh. Ang kulit po nun, tsaka mabait din po pala siya. Despite of all things na bumabagabag sakanya, hindi siya nag-give up for you and for your family. Kaya I'm glad na nakilala ko siya. Kahit, may saltik kasi ako, pinagtiyagaan niya eh'' Sabi ko sabay kamot ng ulo.

''Ang swerte swerte po ni Jia sainyo, kasi alam ko na may nagmamahal pang tatay niya sakanya, kahit pagod na pagod na. Ako kasi Tito, halos mapagiwanan na lahat eh. Halos lahat puro business pinaguusapan. Kaya sorry po kung sainyo ko po na aalala si Dad. Pero huwag po kayong mag-alala kaibigan ko naman si Jia eh, so magtutulungan kami para sainyo. Wag pong bibitaw Tito, bawal yun. Never give up diba po? Madami kaming nasa likod mo para gumaling ka. At naniniwala kaming kaya mo. Gising na tito, nabanggit saakin ni Jia na gusto mo daw mag-golf. Kaya full-fill natin yan pag magaling ka na. I love you Tito'' Sabi ko sakanya, at pinunasan yung luha ko. 

Oo, napamahal nasaakin si Tito Ariel, pangalawang tatay ko na siya eh. Nagulat naman ako ng gumalaw yung daliri niya. Kaya agad akong tumawag ng nurse.

''Stable na siya Ma'am, Congrats pala, ikaw na lang icrongrats ko kasi wala si Jia. Naka-survive po ang pasiyente for his 3rd theraphy'' Sabi nung nurse, na napaluha naman ako sa saya.

''Sige Ma'am'' Paalam naman noong nurse kaya tumabi ulit ako kay Tito Ariel.

''Tignan mo tito, basta kapit ka lang, makaaksurvive ka.'' Sabi ko sakanya at nagsmile naman siya.

''Ikaw..muna bahala kay Jia. Intindihin mo ah? Ako na manghihingi ng tawad sa mga kasalanan niya sayo'' Sabi ni Tito.

''OO naman tito. Kumusta naman po pakiramdam niyo? Nagugutom po ba kayo? Ano po gusto niyo?'' Tanong ko kay Tito.

''Ayos na ayos ako, nak'' Sabi niya saakin at hindi ko maiwasang ngumiti pagkasabi niya ng ''nak''

''Maghintay ka lang, sinabi mo wag susuko diba?'' Sabi niya ulit.

''Lagi ko tong sinasabi kay Jia na , kung mahal mo ang isang bagay o tao, ipaglaban mo, kasi walang tatalo sa pagmamahal mo'' Sabi niya ulit. So basically nagkwekwentuhan na kami ni tito.

''Po?'' Hindi ko kasi gets, pero lahat ng mga sinabi niya may point.

Hindi na namin, natuloy kasi, may bumukas ng pinto, pagtingin ko, si Jia iyon. 

''Oh, bakit gising iyan? Anong ginawa mo? Diba sab-''

''Shh ang ingay mo, tulog si Jobok oh. Naka survive daw si Tito sa 3rd therphy niya kaya siya gising'' Pag-eexplain ko.

tumabi naman kami sa kwarto sa bandang part ng kitchen. Habang dumating yung Doctor para maupdate si Tito Ariel.

''Ang sungit-sungit mo'' Sabi ko sakanya.

''Paano ba naman kasi, namiss kita''