Sinirli sevgili

yaşasın babanem öldü

O resimlere bakarak agliyordum bunu neden kendime yapıyordum bende bilmiyorum arnav beye göre ask yokmuş duygu ve kirilan kalpler de yokmuş o böyle devam ederse benim kalbimi çok kıracak duygusuz egoist adam ben bunları o fotorafa sayarken zil arka arka 10 defa caldi sanki alacakli dayandi kapimiza kapıyı actigimda babam ağlıyordu
-hemen hastaneye gidelim
-ne oldu bana
-babanen vefat etti
-ne
-evet

Bende ağlamaya basladim ama biraz da mutluydum o kadın zamanın da bana yaptirmadigi işi bırakmadı hemde zengindi dedemden bir holding kalmıştı ama kimseye parasını vermezdi işin iyi yeni ise babamın hiç kardeşi veya abisi yoktu hemen hastaneye gittik zaten kadın kanserdi çok cekmeden vefat etti biraz vekmesini isterdim tabi ki babam bizi eve birakti biraz sonra kendisi de geldi saat 2 .30 falandi cok uykum vardi babam gelir gelmez uyudum saati kurmayı unutmuştum uyandığımda saat tam yanina 11 di arnav bana çok kizacakti biliyordum gitmesem acaba diye düşünüyordum ki ben onu görmezsem nefes alamayacağım aklıma geldi ve  giyidim işe gittim arnav beni odamda bekliyormuş kesin kizacakti içinde biriktirdiği bütün sinirini benden çıkaracaktı odama girdim sert bir bakışla
-saat kac bir bilgin var mi!
-evet
-kaç
-11
-Bir de utanmadan söylüyorsun!
- bunda utanılacak ne var ki
-sana göre hiçbirşey
-yani
-bugün toplantı varmış ve sen bana haber vermediğim için iptal oldu ya bunda ne varmış diyor bide!
-çok özür dilerim
-bir daha geç kalma
-tamam

Arnav tam çıkarken telefonum çaldı arkasına dönüp bakti bende telefonuma baktım babam ariyordu
Babam artık işi bırakmam gerektiğini söyledi  artık kendi holdingimizde calisacakmisim arnav suratima bakti bir sorun mu var dedi ben hala babamı dinliyordum ve bana istifa etmem gerektiğini söylüyordu telefonu yüzüne kapattım ve hemen yanlız kalabilecegim özel yerime gittim ve ağlamaya basladim ben arnavi görmediğim zaman nefes alamiyordum babam ise işten çıkmam gerektigini söylüyordu ben buna dayanamazdim koşarak eve gittim