Küçükken hep bir köpeğim olsun isterdim tabi o sıralar çok küçüktüm 5-6 yaşlarında falan annemede bunu söylerdim annemde biraz büyü sonra alırım derdi büyüdüm, yani 11-13 yaşlarına geldim, anneme tekrar belirttim yine aynı şeyi söyledi alırım dedi aradan 1 yıl geçti ve hala almadı ben ise hala umutluydum birgün annemin karşısına geçtim ve yine aynı şeyi söyledim annem biraz takmadı sonra büyük bir ciddiyetle tekrar söyledim bu sefer annem ciddiyetle tamam dedi....
Ve böylece beraber pet shop 'a gittik pet shopta ise sadece tek bir köpek vardı sanki o pet shop'ta türünün son örneği idi ve tilkiye benziyordu bana yalvarır gözlerlede bakıyordu onu çok istiyordum anneme söyledim annem ise emin değilmişim gibi baktı brn ise hala ciddi gözlerle ona bakıyordum... sonra annem emin olduğumu anladı ve köpeği aldı o an sevinçten uçuyordum ilk defa gerçek bir dostum olduğuna inanmıştım bu sadece 2 yada 3 gün sürmüştü aramızdaki bağ çok kuvvetliydi, fakat tek sorun vardı ki köpek bakımında tecrübesizdim...
Elbette bunu öğrenmem lazımdı... fakat bir türlü yapamıyordum sorun bende mi yoksa köpek te mi acaba diye düşündüm bu düşünceleri bir kenara bıraktım ve o anın tadını çıkardım 3yıl süren bu dostluk 2 günde bitiverdi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kar Küresi
RandomBir köpeğin dostluğu bir insanın dostluğundan daha hayırlıdır .....