KAYIP HİKAYEM

BÖLÜM 7

Böyle birşey düşündüklerine inanamıyorum.Ben öyle birine mi benziyorum.

-Bahsettiğimiz kişi sendin dimi Irmak değil
Diye söyleyince nehir

-Irmağın Kaan dan hoşlandığını düşünmüyorum açıkçası bence kendi adını kullanmak için onu seviyormuş gibi davranıyor.

-Haklı olabilirsiniz ama onun düşüncelerini bilemeyiz
-Ama anlarız Damla
-Evet haklı olabilirsiniz ama bu asla kanıtlayamayız!
-Kanıtlaya biliriz
-O nasıl olucak Nehir
-Bugün okul çıkışı bize gidiyoruz ve plan yapıyoruz
-Kızlar afedersiniz ama böyle birşey yapamayız yapsak bile öğretmenlere söyleye bilir ?
-Ama öğretmenler takmaz
-Aynen öyle Damla !!!

Ne saçmalıyoruz , neden böyle bir şey yapıyoruz ki Kaan kimin umrunda eskiden benim umudum da olabilirdi ama şimdi ASLA böyle birşey olmaz kendini bir şey sanan 12 pislik...

Öğretmen sınıfa girdiğinde Kaan hala yoktu. Bu çocuk ne zamandan beri benim her düşüncemde yer almaya başladı. Benim aklıma girmeye nasıl cüret edebilir?? Kendime gelmem gerekiyor galiba çocuğun ne suçu var sanki o zorla aklına girdi Melodi. Pınar hoca tarih öğretmenimizdi bu hocaya hastayım ya dersi müthiş anlatıyor. Açıkçası kötü bir okul olabilir ama sadece öğrencileri öyle öğretmenleri çok iyi...

35 dakika o kadar çabuk geçti ki sadece 5 dakika kalmıştı tenefüse ve Kaan hala yoktu. Pınar hoca "Evet arkadaşlar sizleri daha zor bir yıl bekliyor ve herkese performans veriyorum. Ders notlarınızı ancak öyle düzeltirsiniz. Evet arkadaşlar herkes sıra arkadaşıyla birlikte bir konu üzerine dergi hazırlayacak konu tabiki de Tarih ile ilgili olucak..." Pınar hoca daha konuşmasını bitiremeden Damla "Hocam ben bu kaşarla performans falan yapmam!"

-Damlacım laflarımıza dikkat ediyoruz
-Hocam kimin ne bok olduğunu biliyoruz zaten
-Sende laflarına dikkat ediyorsun Ada

Demek ismi Adaymış. Öğretmenin sözünü bitirmesiyle zil çaldı. Damla baya sinirliydi.

-Sen kendini ne sanıyorsun ya
-Hâddini aşıyorsun
-Daha laf söyleyemiyorsun bile be

Ada daha birşey diyemeden kapıdan bir ses geldiğin de etrafımıza baktım ve herkesin o ana kadar bizi izlediğini fark ettim kapıya doğru baktığım da kapıda olan kişinin Kaan olduğunu görünce şaşırmıştım.

-Ada

Demişti. Neden herkes onu dinliyordu. Onun dediklerini yapmak zorunda ve ya dinlemek ona katlanmak zorunda değillerdi. Ben bu çocuğu nasıl sevmiştim. Onun kadar yalancı bir insan görmedim. Ada sanki Kaan camdan atla dese atlayacakmış gibi onu dinliyordu ve sadece Ada demesi yeterli olmuştu. Ada çok sinirli bir şekilde kapıdan çıkıp gitmişti. Kaan ise onun kapıdan çıkmasıyla bizim yanımıza gelmesi bir olmuştu.

-Her kese bulaşmayın!

Aaa ona mı soracaktık. Şuan ona çok sinirliydim. Bana ve arkadaşlarıma daha önceden yaptıklarını ve yapacaklarının bedelini ödemeliydi. O an ki sinirimle Kaanın suratına tokat atmam bir olmuştu. Kaan böyle birşey yapabileceğimi tahmin etmediğinden şaşırmıştı.

-Pislik

Diyip koşarak sınıftan çıktığımda Damla ve Nehirin de arkamdan koşarak geldiğini fark etmiştim. Kızlar tuvaletine gittiğimde içeride 5 kişi daha vardı. Ne olduğunu anlayamadım ama bir an hepsi dışarı çıkmıştı. Arkamı döndüğüm de Nehir ve Damla arkamdaydı. Demek ki onlar çıkmalarını işaret etmişlerdi. Kendimi artık tutamıyorum. Tuvalete kimse girmesin diye Nehir kapıyı kilitlediğinde ağlamaya başlamıştım. Damla bana sarılıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu. O kadar sulu göz değilimdir aslında ama patlayınca da tam böyle oluyor. Bu aşağılık okula neden gelmiştim ki nasıl oldu da Öğretmenlerim bana değilde Arya'ya inandı.