"US"

Chapter 1

Sabrina's P.O.V.

It's been 2 months, but i can still hear his voice saying those words. I still don't know what to feel :( i hate myself i feel sorry for myself.

10 years before..

Alam namin ang sikreto ang ugali at maging ang ikot ng utak ng bawat isa, malapit na mag kaibigan ang mga magulang namin at alam ko sa sarili ko na mahalaga sya sa akin pero hindi gaya ng pagtingin nya sa akin. One midnight before the year ends ay nagtapat sya ng nararamdaman nya sa akin.

Mahal nya daw ako.. Natural na magulat ako nung una, iniwasan ko sya hindi ko kasi alam kung paano o ano ang isasagot ko sa kanya he is 5 years older than me and yeah i know it doen't matter pero, masyado pa kaming bata para sa ganyan at baka hindi pa din nya alam ang sinasabi nya hanggang sa dumating ang araw na halos lahat na lamang ng mga kakilala namin at pati narin mga magulang namin ay kung makapag suporta ay akala mo ay nasa tamang edad na kami para sa ganyang bagay.

Lumipas ang panahon at imbis na umiwas ay nagpaka natural nalang ako sa pakikitungo sa kanya. Pero sobrang nadidismaya ako sa mga nangyayari, hindi na kami kagaya ng dati wala na yung maayos at walang malisya na kilos namin. Lahat ng nasa paligid namin ay tila binabantayan kami at animoy kinikilig kaya naman nag desisiyon ako na umalis. Hindi ganito, hindi ganito ang gusto ko. Hindi ko alam ang mga mangyayari sa pag alis ko pero desidido na ako.

Kung talagang kami ang naka tadhana para sa isa't isa ay kami talaga. Babalik pa rin naman ako, kapag handa na ako at wala ng iintindihing iba. Masaya mag mahal kung walang sagabal at alam mo na ready kana sa lahat.