1.Nazlı alfabe bilmiyordu. Sonra yavaş yavaş öğrenneye başladı. Sadece kendi ismini yazıyordu. Ve de soy ismini de yazıyordu. Ama diğerlerini yazamıyordu. Sonra salı günü ailerini isimleri yazıyordu. Ve her gün birer gün yazmayı öğreniyordu. Çünkü hiç kimse öğretmedi. Okula gitmedi kendi kendine öğrenmeye başladı. Aklına ne geliyorsa hemen denemeye başladı. Sonra hemen yazmayı öğrenmişti. Ama bazıları yazamıyordu. Sonra akşam oldu yine bilmiyordu. Annesi gurur duymuştu. Doğrusu herkes gururluydu. Nazlı sevindi sadece okumayı hiç bilmiyordu. Çünkü yazmayı kendi kendine öğrenmişti. Sadece okumak kalmıştı.
Annesi istersen ben sana öğretiyim demişti. Nazlı "ben kendim öğrenirim" demişti. Annnesi izin vermişti. Nazlı eline kitap aldı. Yavaş yavaş okumaya başlıyordu. Sadece 2 satır oku sonra diğerlerini denemek istiyordu. Sonra 3.4.5 satırı okumayı becermişti. Ve diğerlerini de okuyacaktı. Ve de okudu. Yavaş yavaş okumayı beceriyordu. Ve perşembe günü okumayı sökmüştü. Herkes gurur duydu. Ve mutlu olmuştu. Eline defter aldı. Aklına bir şiir geldi. Ve hemen yazmaya başlamıştı. Uzun şiirdi ve bitmişti. Sonra odasına gitti ve orda bir şey vardı. Onu aldı ve okumaya başlamıştı. Sonra bilemedi şey vardı. Okumamayamıştı. Sonra aklına bir şey geldi. Hemen odasına gitti ve orda defterini aldı. Koşarak kitap odasına gitti ve yine aklına bir cümle geldi. Ama bilmediği bir cümleydi. Sonra hemen defterine açtı ve yazdı. Sonra okumuştu ve sonra becermişti. Sonra her aklına gelini deftere yazdı. Çünkü bilmediği cümlelerini düşünüyor ve sonra yazıyor ve okuyor ve de anlamınıda yazıyordu. Sonra aileline göstermişti. Yine annenine babası gurur duymuştu. Nazlı'nın kardeşi yoktu. Nazlı her şeyi kendi öğreniyordu. Yine bir şey çıkıyorsa nazlı aklına kullanıyor ve düşünüyor sonra defterine yazıyor sonra okuyor ve yine şeylerde öğreniyor anneleri gurur duymakta çünkü kimseden öğrenmiyor sadece kendisi öğrenmeyi çok seviyordu. Nazlı'nın arkadaşı yoktu. Çünkü evden dışarı çıkmıyordu evde mutluydu. Çünkü aklına gelini deftere yazıyordu ve okuyordu onu mutlu ediyordu.
Her şeyi biliyordu yine nazlı resim yapmayı bilmiyordu. Daha şimdi aklıns geldi düşündü. Onu sonra öğreniyim demişti. Sonra annesinde izin almıştı ve Nazlı dışarıya çıkmıştı. Nazlı bir şey daha bilmiyordu. Sayı nazlı hemen koşarak eve gitti. Ve hemen 2. Defteri aldı. Hemen düşündü sonra 10 a kadar saydı. Ve yazdı sonra 20 kadar sonra 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100 hepsini okudu. Ve yadı artık sayıları da öğrenmişti. Şimdi ailesinede gurur duymuştu. Şimdi dışarıya çıka bilirdi. Sonra hava kararmaya başladı. Evine gitti. Nazlı resmi haftaya öğrenecekti. Ve her 2 saat dışarıya çıkıyordu. Ve artık arkadaşları oldu. Hatta kankiside var ne yaptıklarını arkadaşlarına yani kankilerine anlatıyordu. Pazartesi günü resim yapmaya başladı. Artık öğrenmişti.
Arkadaşlar bu ilk kitabım daha kitap haline getirmedim ha burada ikinci kitabı da yazıyorum merak etmeyin bu kitabıda yazcam devam etcem 2 ci kitabı devam etcem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Gün Kendisi Öğreniyor
RandomÖnsöz Bir kızın yeteneyi var ve aklından vede düşünerek yapıyor ve kendi kendine öğreniyor kendini yapıyor çok farklı bir hikayaye ve aklınızda soru oluşturabilir. Kızın olağanüstü zekası ve çalışması çok seven birisi ailesinden ve arkadaşları yardı...