Chapter 7 - She's my girl.
✖️Darren's POV✖️
Napahagod na lang ako sa buhok ko at marahang bumuntong hininga.
Tumayo ako at umupo sa tabi nya.
Hinaplos ko ang kanang pisngi nya.
Nahimatay sya, hindi ko alam kung bakit. Wala akong alam.
"Athena.."
Hindi ko na napigilan.
Tumulo na ang mga luhang kanina pa nagbabadyang kumawala. Mariin akong napapikit at muling napatakip sa mukha ko.
"Darren.."
Bumuntong hininga ako tsaka pinunasan ang mukha ko.
"I want to know.. g-gusto kong malaman lahat"
Narinig ko ang mabigat na pagbuntong hininga ni Arra.
"A-arra.. bakit? Bakit tinago nyo?"
Tinitigan ko sya.
Napa-iling na lang ako ng walang salitang lumabas sa bibig nya.
"Arra! 2 years?! 2 fvcking years!"
Napatayo ako at napapadyak dala ng inis.
"Darren--"
"Alam nyong kahit busy ako, kahit ipit yung schedule ko alam nyong basta kay Athena--"
"Yun na nga Darren e! Busy ka, ipit ka sa schedule at higit sa lahat sikat ka na! Ano ba Darren?! At hindi na Athena ang pangalan nya, its Sathrina"
Napahilamos ako sa mukha ko.
"E ano kung sikat ako?! Tangina naman Arra, you know how much I want to see he--"
"Hindi na, lumabas ka na! Umalis na kayo nyang ni Jk! Ayaw na naming magulo ulit yung buhay ni Sathrina! Maayos na Darren e, okay na! Kaso ayan ka na naman, ayan na naman kayo! Darren tama na, please.."
"Maayos?! Pano magiging maayos yung patuloy nating lolokohon yung mga sarili natin?! Lokohin si Athena--"
"Its Sathrina!"
"Athena o Sathrina man! Wala akong pake! Patuloy nyo lang bang pasisinungalingan ang kaibigan nyo ha?! Hindi sya ganyan, at pano babalik ang mga memorya nya kung ni pati ako--ako, na kasama sa nakaraan nya ay pinilit nyong itago sa kanya?! O baka naman kase wala talaga kayong balak?!"
✖Arra's POV✖️
"Athena o Sathrina man! Wala akong pake! Patuloy nyo lang bang pasisinungalingan ang kaibigan nyo ha?! Hindi sya ganyan, at pano babalik ang mga memorya nya kung ni pati ako--ako, na kasama sa nakaraan nya ay pinilit nyong itago sa kanya?! O baka naman kase wala talaga kayong balak?!"
Napatigil ako.
Matalim ko syang tinitigan.
"Ikaw?! Ikaw, oo! Kasama ka sa nakaraan, nakaraan na hindi na dapat pang ipaalala sa kanya!"
Dahan-dahan syang napa-upo sa sahig.
Pinagmasdan ko lang sya.
He looks so desprate, parang sobrang nasasaktan sya.
"P-pwede naman diba...? Pwede pa din akong maging parte ng kasalukuyan nya kahit nakaraan na ko.."
Di ko inaasahan yon.. yumuko sya at sinabunutan ang sarili nya.
BINABASA MO ANG
Ikaw Pa Rin (Darren Espanto Story)
FanfictionSa hindi inaasahang pagkakataon. Dahil lamang sa isang sakit... nawala lahat. Lahat, lahat ng mga alaala na hindi naman dapat kalimutan. Simula ng imulat nya ang kanyang mga mata, para na syang nabuhay sa isang kasinungalingan. Hindi nya kilala ang...
