Ikaw Pa Rin (Darren Espanto Story)

Miss you.

Chapter 12 - Miss you.

✖️Sathrina's POV✖️

Mabilis akong naglakad papuntang room. Tae, isang araw lang akong absent pero feeling ko ang tagal kong nawala.. na ang dami kong na-miss na lessons. Or I'm just overreacting? Weird me, again. Sorry.

Pagbukas ko ng pinto ay agad silang naglingunan.

"Uy Sath!" ngiti nila.

"Hey.." bati ko saka lumapit sa upuan ko at binaba ang bag ko. "Wala pa yung crushers?" lingon ko sa kanila.

"Wala--"

"Kapal ng mukha e 'no? Dat di ka na pumasok! Kala ko patay ka na e."

Nag-angat ako ng tingin at nakita ang nakangising si Christine.

"Oh please, Christine.. get a life! Wala ka na namang magawa sa buhay mo kaya naninira ka ng buhay ng iba?" irap ng isa kong babaeng kaklase.

"Am I talking to you?" taas kilay na tanong nito.

Napa-buntong hininga na lang ako. "Just please, Christine.. ayoko ng gulo."

"Pakitang tao."

Tumalikod na ito tsaka nag-hair flip at lumabas ng room. Napa-iling na lang ako.

Napaharap na lang ako sa blackboard namin at napatitig dito.

"Alam mo? Masyado na kong nagtitimpi sayo! Akala mo kung sino ka ha?! Mukha ka lang anghel pero napaka sama ng ugali mo!"

"Alexa! Stop it! Shut your mouth up!"

"Huh! Are you crazy?! Ex mo na sya! You two are done already! Wala ng dapat ibalik, wala ng dapat pag-usapan! Wala na!"

I smirked, she's so deperate to have Darren.

Btch.

"You heard it, right Darren? Wala na, tapos na tayo, wala ng dapat pang ibalik. She's right, and she looks so desperate to have you. And you Alexa, wag kang magsalita na parang girlfriend ka nya, ex ka lang din."

Mariin akong napapikit at napasabunot sa buhok ko.

This feeling again. Bumigat ang paghinga ko.. Alexa? Darren? Napasapo ako sa dibdib ko ng lumakas ang kabog nito, sobrang lakas ng tibok nito.

"Sath?"

Parang tumigil ang malakas tibok ng magtama ang mga mata namin. Napahigpit ang hawak ko sa armchair ko, bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

"Darren.." kapos hiningang wika ko sa pangalan nya.

Marahang gumuhit ang ngiti sa mga labi nito. "Okay ka na?"

Para kong nababaliw sa mga titig nito na halos tumagos sa loob-loob ko, pero nagawa ko pang ngumiti ng malata rito at marahang tumango.

"That's good.." lalo pang lumawak ang ngiti nito.

"You alone? San sila Arra?" maraahan itong umupo sa tabi ko.

"Yow yow! Dito meeee!"

Parehas kaming napalingon at agad na inakbayan ako ni Arra at um-apir kay Darren.

"Hoy brad! Gagi, agang-aga Sath agad punta?! Tinde!"

Muli ulit kaming napalingon at nakita si Jk.

And really guys, hanggang ngayon hindi pa din nag-sisink in sakin lahat. From where I met Darren, kung san nagsimula lahat. Yung sobrang fangirl ka lang tas ngayon nakakausap mo na sya? Nakikita mo yung natural nyang ngiti na dati sa likod lang ng camera ko nakikita. It feels weird, happy, nakakaloka at the same time. Yung hindi mo na alam yung dapat mo pang ma-feel. Yung tawa, yung kakulitan and yung kung gaano sya ka adorbs sa camera tas ganon din sya sa real life.