Ben CENK .Bir üniversite öğrencisiyim.Ayrıca ev arkadaşımın adı SEVİLAY.Bir gün evdeyken akşam vakti bir sesle uyandım.Evde sevilay aniden bağırdı,ne olduğunu sordum. Sessiz biçimde kapıyı gösterdi. Kapıda kan ile yazılmış '' BEN SONUNUZUM'' yazısıyla irkildim...
Sevilay ertesi gün kendine gelince gördüğü kişiyi tarif etmesini söyledim.Bana sadece gözlerini gördüğünü ve göz bebeği olmadığını söyledi. İyice korktum.
Bu olayı kimseye anlatmadık.1 hafta sonra sanki herşey eski haline dönmüştü. Ancak sevilay her gece çığlıklar içinde uyanıp "geldi ,burda diyordu"...
Artık sınavlar bitmiş annelerimizi ziyarete evimize gittik. Aynı zamanda sevilay bizim komsumuzdu. Saat 3 sıraları su içmeye mutfağa gittim. Pencereden dışarı baktığımda,sokak lambasının altında kara kıyafetli ,göz bebeği olmayan , adeta kanlar içinde ,kucağında bebekle bizim evimizi gözlüyordu. 6 gün sonra tekrar sevilayla üniversiteye yani ANTALYA ' ya döndük.artık bu korkuya dayanamayıp evimizi değiştirme kararı aldık. Yeni taşındığımız evimizde derslerimize ônem vermeye başladık. Artık yap bozun parçaları yerine oturuyordu.sanırım bize bir tür yaratık musallat olmuştu.
