"MY STUPID FRAGILE HEART"

CHAPTER ONE: Crying all over again

"Maglalakad tayo sa lugar na hindi natin alam. Hindi natin kabisado. Walang kasiguraduhan. Para kung iwan mo man ako, Hindi lang ako ang mahihirapan makabalik."
- Marcelo Santos III

Sana nga. Sana nga naligaw nalang tayong dalawa. Sana parehas nating hindi kabisado para naman hindi lang ako ang nahihirapan makabalik. Sana hindi mo nalang ako sinama sa paglalakbay mo kung hindi mo rin naman pala ako sasamahan hanggang dulo. Ngayon heto ako nahihirapang alamin kung saan yung daan upang makalabas sa napakasakit na bangungot nato. Sana sana sana. Lahat ng gusto kong mangyari sating dalawa nawala lahat. Sobrang sakit. I know its been a month since iniwan mo ko. Pero heto parin ako nastucked sa nakaraan. Nastucked sa ilusyong meron pa TAYONG DALAWA.

Yan ang mga salitang lumabas sa bibig ko as i was reading some quotations sa instagram account ni Marcelo Santos III. Nandito ako sa kwarto ko and id never realized na basang basa na yung unan ko sa luhang lumalabas sa mga mata ko. Hindi ko matanggap. Hanggang ngayon kumikirot parin 'tong puso ko. Sabihan niyo na kong tanga pero pakshet lang talaga. Hindi ko mapigilan sarili ko na mahalin parin siya sa kabila ng lahat. Idontcare. Mahal na mahal ko parin siya kahit masakit para saken na makitang may kasama na siyang iba. Unti unti nadudurog 'tong puso ko sa sakit. Stupid fragile heart. Ambilis bilis mabasag netong puso ko. Sa konting iglap lang wala na lahat ng kasiyahan ko. Napalitan ng kalungkutan at galit. Yung dating ngiti ko napalitan ng simangot. Yung dating masiyahing ako ngayon hindi na. Ewan ko ba pero sobrang na stucked na ko sa nakaraan namen. Minsan nga natutulala nalang ako sa sobrang lungkot. Ang lakas ng impact niya sa akin. Hanggang ngayon mahal ko parin siya. Bwisit lang.

Nagising nalang ako sa ulira ko ng bigla ako tinawag ni mom.

"Dean baby, bumaba ka na dito kakain na tayo." My mom said.

Inayos ko na yung sarili ko. I stand through my bed then tumingin ako sa salamin near at the window. Ghad! Yung mata ko namamaga. Hays. Siguradong tatanungin nanaman ako ni mom neto. I comb my hair then wear my big fake smile. Bumaba na ko then i greet my mom.

"Goodmorning mom." I kissed her.

"Goodmorning baby. Kumain ka na dyan masarap yang nil - teka bakit namamaga yang mata mo?! What's wrong? Okay ka lang ba?" Hindi. Hindi ako okay kung alam mo lang kung gano kasakit ang nararamdaman ko ngayon <|3

"Nothing mom. Nanuod kase ako ng Miracle in Cell no. 7 natouched kase ako kaya ko umiyak." Then i smiled.

"Ah akala ko kung ano na eh. Kumain ka na diyan." Akala ko mabubuko nako eh. Kumain nako at bumalik na sa kwarto ko.

Pag balik ko sa kwarto ko umupo muna ako sa higaan reminiscing the past. Habang nakaupo ako nakarinig ako ng music. Sa kapitbahay ata.

♪Nagiisang pagibig ang nais makamit yun ay ikaw nagiisang pangako na di magbabago para sayo.

♪San ka man ay sanay maalala mo..
Kailanman pangako'y di magkalayo..

♪Tanging ikaw lamang ang aking iibigin walang ibang hiling kundi ang yakap mo't halik.. ♬

My tears fall down through my cheeks eto nanaman. Mahina nanaman ako. Umiyak lang ako ng umiyak nung narinig ko yung kantang yan. Yan kasi yung kantang kinanta niya mismo sa harap ko nung nasa park kame. That's our 4th monthsarry together. Naalala ko nanaman siya. Nangako kase siya saken na ako lang daw ang mamahalin niya hanggang dulo. Napamura nalang ako sa inis.

"Damn! Everything reminds me all about you." Pakshet lang. Ang saket.

Pero Kasalanan ko ba? Kasalanan ko bang mas ginugusto kong mabuhay sa ilusyon na mayroong pa TAYONG dalawa? Kasalanan ko bang ipilit ang sarili ko kahit na alam kong ako lang nama'y umaasa? Kasalanan ko bang kahit sobrang sakit na, eto pa din ako, minamahal ka? Siguro nga, kasalanan ko. Patawad. Patawad kung hindi ko mapigilang mahalin ang isang tulad mo. Patawad kung kahit ako'y pinagtatabuyan mo, pinagsi-siksikan ko pa din ang sarili ko. Patawad kung inaantay mo na lang ang pagsuko ko. Patawad kung naiinis ka na sa paghabol ko. Wag kang mag-alala, pagod na ako. Pagod na pagod na. Pagod ng mangulit. Pagod ng umasa. Pagod ng mag-hintay. Pagod ng masaktan. Pagod ng umiyak. Pagod ng mahalin ka. Suko na ko. Sukong suko na. </3