BANA SEN GEREK

PİŞMAN

Biraz zaman geçti ben kaçtım ve buraya geldim ilerideki evde bir teyze var onunla yaşıyorum ona bakıyorum hem dilsiz hemde felç o bana sahip çıktı beni evine aldı beni bırakmadı bende ona bakıyorum hergün saatinde yemeğini veriyorum onunla dertleşiyorum. birde onunda bir oğlu varmış askerde şehit olmuş oda beni oğluna çok benzettiği için beni çok sever. Bu şekilde geçinip gidiyoruz.

Eğer bana hayat ne öğretti dersen çok şey ama ne öğretmedi dersen sana cevabım şu olacak "sevilmeyi " ...

Ardanın bir anda gözleri doldu onun hakkında ukala demiştim şuan öyle düşünmüyorum yaşadıklarına bakılırsa çok olgun biri sadece artık sakin ve hiçbirşeyi düşünmeyip hayatını yaşamaya dik durmaya ve yaşanılanları unutmaya çalışıyor . şuan ne demeliyim ona bilmiyorum sessizce onun bir şeyler demesini bekledim söylediklerimden dolayı çok pişmandım oda bir şey demiyordu en sonunda dayanamayıp bu sessizliğe son verdim

-artık geçmişine bakma geleceğine bak hep arkana bakarsan önünü göremesin ve bir yere çarparsın ...

-peki önümün açık olduğunu nerden bileceğim

- bakmadan bilemesin bence bi dene

- olanları birtek sen ve en iyi arkadaşım Zehra teyze yani birlikte yaşadığım o tatlı ihtiyar

- seni dinlemek iyiydi bu arada özür dilerim ukala dediğim için

- önemli değil sende bir daha tanımadığın kişiler hakkında böyle şeyler düşünmesin dedi hafif gülümseyerek .

- saat geç oldu geri dönelim mi?

- peki tamam seninde vaktini aldım

- önemli değil sıkılmadım iyi vakit geçirdim

-bu arada sen kendinden bahsetmedin

- benim hikayem seninki gibi maceralı bir şey değil klasik bir hayat

-olsun dinlerim belki klasik hayatı öğrenirim senden

-zamanım olunca anlatırım

-sen bilirsin ama unutmam borcun olsun

Birlikte evin önüne geldik sonra arda

-benim ihtiyar camdadır şimdi merak etmiştir ben gidip bir bakıyım dedi gülümseyerek

-tamam ozaman görüşürüz dedim ve eve girdim.

kapıda annem ve yengem beni bekliyorlardı biraz kızmışlardı haklılardıda saat 20.00olmuştu aslındağ çok geç diil ama hem bir kızım hemde buraları pek bilmiyorum oyüzden haklı olabilirler.

-eylül nerdesin kızım telefonunuda açmıyorsun kaç kere aradım

o anda telefonumu elime aldım ve yüzüm kızararak anneme baktım tam 12 kez aramış!!

-kusura bakma anne görmemişim telefon sessizde kalmış 

-bidaha şu telefonuna baksan iyi edersin küçük hanım hadi şimdi yüzünü yıka 

birşey demeden banyoya gittim bu nasıl bir gündü ilk geçirdiğim güne göre biraz fazla acaba Arda ne yapıyordur bugün anlattıkları kolay şeyler değil ve o hala hayata tutunmaya çalışıyor ben olsam kesin bitmiştim. neyse şimdi zamanı değil ama aklımdan çıkmıyor sanki onun yerinde benmişim gibi hissediyorum derken annem içerden 

- Eylül kızım gel artık amcan ve yengenle hiç konuşmadın bile merak etmişleri seni bekliyorlar

Al işte şimdi bu pisikolojiyle amcamlarla muhabbet neyse yapacak birşey yok gitmessem annem çok kızar en iyisi gidiyim.