3 Yıl Öncesi

29 3 0
                                    

Eskiden çok canlı, esprili, sevgi dolu ve çok gülen biriydim. Kısacası ruhum özgürdü.
O gün beni bırakıp gittiğinde, yıkıldım.

Ve artık yaşamamalıyım dedim, öylede oldu.

Bir kaç gün sonra,

Delirecek gibi oldum, en son elimde bir cam parçası vardı ve bileklerime bastırıyordum.

Sonrası kocaman bir karanlık.

Hastanede açtım gözlerimi bileklerim sarılıydı. İçeri bir doktor girdi psikolok bir sürü soru sordu cevap bekledi. Falan hastaneden çıkınca direk içmek için sahile gittim.
Yanıma gelen çocuk o kadar çekiciydi Karşısında erimemek mümkün değildi. Sanki o bakışları beni büyülüyordu.

Bu bölüm çok kısa oldu hemde çok kısa uzun uzun yazmaya çalışıcam kendinize dikkat edin.

Tuhafdık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin