Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5
"หมดเวลาสนุกแล้วสิ"
"อะไรคะคุณ? ใครโทรมา?"
ระหว่างที่เรานั่งเล่นกันในห้องรับแขกช่วงบ่าย พ่อก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกก่อนจะเดินกลับมาด้วยสีหน้าผิดหวัง
"คือ หัวหน้าผมโทรมาน่ะ ว่าให้ไปทำงานที่บริษัทสักสองอาทิตย์ พอดีพนักงานสองคนลาป่วยน่ะ และตอนนี้ที่ทำงานก็ยุ่งมากมีประชุมงานด่วนด้วย"
"คนอื่นไม่มีแล้วหรือยังไงถึงต้องเรียกแกไป? แล้วยังงี้ใครจะพาฉันไปตลาดทุกเช้าล่ะ?"ปู่ถามเสียงฉุนๆนิดหน่อยก่อนจะหัวเราะออกมา
"งั้นเริ่มกลับวันไหนดีค่ะ?"
"พรุ่งนี้ตอนเที่ยงก็ได้"
"เอ่อ พ่อกับแม่จะว่าอะไรมั้ยถ้าผมจะขอให้เมไปกับเราด้วย?"ผมลองถามพวกท่านไป ในใจก็อยากให้ตอบตกลง แต่คงไม่ต้องลุ้นอะไรมากเมื่อเห็นสีหน้าแม่ที่ยิ้มออกมา
"ได้แน่นอน! บ้านเราก็มีห้องว่างให้เธออยู่ห้องนั้นก็ได้ ว่าแต่ทำไมลูกถึงอยากให้เธอไปล่ะ?"
"อ๋อ คือเธอเคยเล่าเรื่องเพื่อนคนนึงให้ผมฟัง เพื่อนเธอย้ายไปเรียนที่เวอร์จิเนีย เลยกะว่าจะพาเธอไปหาเพื่อนด้วย"
"ได้แน่นอนไม่มีปัญหา แต่แม่เธอจะให้ไปหรือเปล่านี่สิ"พ่อผมพูดขึ้นมาสีหน้าลำบากใจ
"ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้แม่จัดการเอง! เมลิซ่าต้องได้ไปกับเราแน่"แม่พูดออกมาอย่างมั่นใจ นี่แม่คงชอบเมมากถึงขนาดทำได้ทุกอย่างเลยมั้งเนี่ย ผมแทบรอให้ถึงตอนเย็นไม่ไหวที่จะบอกข่าวดีนี้กับเธอที่คอกม้า
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Change (Perfect Stranger 4)
Genç Kurguคนเรามักเปลี่ยนไปเมื่อโด่งดังหรือรวยล้นฟ้า และแน่นอน! นั่นอาจเปลี่ยนนิสัยของคุณด้วย ถ้าคุณเป็นคนดีก็ดีแล้ว แต่ถ้าคุณกลายเป็นคนไร้หัวใจล่ะ? เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะพยายามย้อนกลับไปเป็นคนเดิมมั้ย?... "ฉันไม่อยากให้เธอคิดว่าฉันเข้ากับเธอไม่ได้เพียงเพราะฉั...
