Neydik Ne Olduk

BÖLÜM 7 (ceket)

Medya: bahsedilen alan

Metenin arabasıyla büyük bir taş ve manzaralı biryere geldik. Burası müthiş, cok güzel, anlatılmaz bir güzelliğe sahipti.

"M-mete burasi çok güzel biryere hiç geliyormuydun? " mete biraz durduktan sonra sorumu cevapsız bırakmadı.

" buraya annem her hastaneye kaldırıldığında geliyorum" dedi. Annesinin bir rahatsızlığı mi var?

"Annenin bir rahatsızlığı mi var?" Diye merakla sordum. Yok artık Metenin gözlerimi doldu.

" kalp hastası" dedi ve havaya baktı.

"Ben simdi gelicem burda bekle" deyip uzaklaşmaya başladı. Arkasına baktığında yumruğunu sıkmış yavaş şekilde arabasına vuruyordu. Niye hızlı şekilde vursun ki adamın resmen çocuğu olmuş araba. Mete yanıma gelince

"Kusura bakma ölüm tehlikesi var"

"Önemli değil, senin annen hayatta ama benim babam..." hayatta değil. Sona doğru sesim kısılmıştı.

"Sarılalım mı? Su an buna çok ihtiyacım var eğer sen olmasan anneme sar-" demeden hemen Metenin boynuna kollarımı sardim. O da biraz bekledikten sonra sarıldı.

"Uykum geldi mete" dedim. Gerçekten yavaş yavaş kapaniyordu gözlerim.

"Uyu" yok artık mete bu soğukta mı?

"Bu soğukta mi mete?"derken mete ayaklarını uzattı ve yat işareti verdi. Tabiki durmadim direk yattım. O sırada siyah ceketini çıkarttı ve üzerime örttü.

"Teşekkür ederim"

"Üşüyormusun?" Diye sordu. Kolumu sivazliyarak.

" Hayır ısındım." Deyip gözlerimi kapattım.

☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★

Gözlerimi açtığımda evimdeydim. 1 dakika en son metenin bacağında uyumuştum. Beni buraya kim getirdi kii? Hemen kalkicaktim ki önüme siyah bir ceket düştü. Hemen ceketi elime alıp kokladim. Bu koku metenin kokusuydu. Yüzümde istemsizce bir gülümse oldu. Yataktan kalkıp ceketi dolabima astım. Astıktan sonra banyoya gidip aynanın karşısına geçtim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra sacimi topuz yapıp aşağıya indim. Baş ucuyla oturma odasına baktım. Mete ve buket konusuyolardi. Mete neden gitmemisti ki? O sırada mete bişey söyledi.

"Buket, mirayin babasına ne oldu?" Diye sordu. Napican mete ne olduğunu yaa. Buket cevap vermeden hemen içeri girdim. Çünkü duysaydim aglayabilirdim.

"Bukeeett acıktım" dedim. Şaşırmış gibi yaptım mete anlamasin diye.

"Mete ne işin var burda? Dedim şaşırarak. Yalnız bu ceketini isterse ne dicem ay bende kalsinnnn mi dicem yok artık. Ay ben ne çok yok artık diyorum lann herneyse

"Sesli düşündün Miray merak etme istiyorsan kalsın ceketim sende almam" allahhh beni netmesinnnn heee hayyy dilimi eşek arıları soksun yaaaa offf.

O sıra bukette kıkırdıyordu.

"Bukeeeettt oyarim seniiiii" dedim anlamlı yüz ifadesiyle.

"Mete bak o benim gerçek düşüncelerim değildi. Bekle getiriyim sana ceketini" diyip odama giderken.

"Gerek yok sende kalsın" deyip çıktı ayhhh götüm gidersen gittt. Hayır yani sesli düşünmemin amacı ne. Bukete bakmadan odama çıkıp yarım saat telefonumla ilgilendim. Sosyal medyada takılırken bir gizli numara aradı.

"Alo"

"Alo Mira benim Ateş"

"Hayırdır" az yumuşak ol be kızım...

"Şey... benim doğum günüm varda sizide çağırmak istedim. Gelirmisiniz? "

"Bilmem kesin bişey diyemem sana ateş" dedim. Tabiki gitmicem şimdi orda mete vardır. Amaaaannn.

"Hmm Miray telefonu Bukete verirmisin?" Ne kibar çocuk

"Tamam bekle" deyip buketin odasına koştum.

>>>>>>> BUKET IN AĞZINDAN >>>>>>>>

Telefonumda takılırken kapim çalındı.

"Bukeeeettt ateş seninle konuşucakmis" dedi. Neeee ateş, benimleeee ,

"Iceri niye girmiyon kizimm" dedim. Dememle hemen içeri girdi ve telefonu bana uzattı.

"Alo ateş, ne oldu?

"Birşey olmadı bişe dicektim"

"Buyurr"

"Doğum günüm varda yarın saat 8'de Gelirmisiniz? Dedi. Tabiki evett bir dakika ne doğum günümü????

"kimler gelicek yani kaç kişi?" Diye sordum. Şimdi kaşar olmayalım orda ona göre süslenecektik.

"Arkadaşlarım 20 kişi falan uyarmi size?" Uymazmiiii

"Uyar tamam geliyoruzz " deyip kapattım. Alışveriş lazım alışveriş başlasınnnnn :):););)